PAGKABAGABAG AT PAKIKIALAM: Reflecton for 26th Sunday in Ordinary Time Year C - September 25, 2016 - JUBILEE YEAR OF MERCY

Madalas tayong makakita ng sign boards sa mga daanan.  Ngunit kakaiba itong nakita ko minsang ako ay tumawid sa isang kalsada.  Ganito ang nakasulat:  BAWAL ANG MAKIALAM, NAKAMAMATAY!  Ayaw natin sa mga pakialamero at pakialamera di ba?  Ayaw nating may nanghihimasok sa ating buhay!  May kuwento ng isang pari na masyadong passionate sa kanyang pagbibigay ng homiliya.  Minsan ay ipinapaliwanag niya ang sampung utos.  Ang sabi niya: "Mga kapatid, sinasabi sa ika-limang utos, "huwag kang papatay!"  Kaya't masama ang pumatay!"  Biglang sigaw ang isa sa mga nagsisimba? "Amen! Father! Amen!"  Itinuloy ng pari: "Sinasabi ng ika-pitong utos, huwag kang magnanakaw!  Masama ang kumuha ng pag-aari ng iba!"  "Amen! Father! Amen!" sigaw muli ng lalaki.  Ginanahan tuloy ang pari at sinabing: "Huwag kang makikiapid!  Kaya bawal, ang magkaroon ng relasyon sa hindi mo asawa! Bawal ang may-kabit!"  Biglang sigaw ang lalaki: "Aba, padre! Hini ata tama yan! 'Wag mong panghimasukan ang buhay ko! Wag mo kong pakiaalaman!"  Para mga mahilig makialam sa buhay ng iba eto ang masasabi ko inyo: "Dear PAKIALAMERA, May sarili kang buhay di ba? Bakit pati sa buhay ko nakikisawsaw ka? - Nagtataka, ME!"  Eto pang isa; "Alam mo, napapabayaan mo na ang sarili mo. Wala ka kasing ibang inintindi kung ang PAKIALAMAN ANG BUHAY NG IBANG TAO!"  Kung ganun, masama ba ang pakikialam?  Hindi lahat ng pakikialam ay masama o kaya naman hindi lahat ng hindi nakikialam ay mabuti!  Sa katunayan ay ito ang kasalanan ng mayaman sa talinhagang isinalaysay ni Jesus sa ating Ebanghelyo ngayong Linggo.  Walang sinabi sa Ebanghelyo na masamang tao ang mayaman. Ang kanyang kasalanan ay ang kanyang pagwawalang-bahala kay Lazaro na nasa labas lamang ng kanyang bahay at namamatay sa gutom samantalang siya ay sagana sa damit at pagkain sa hapag kainan.  Walang pakialam ang mayaman sa kalunos-lunos na kalagayan ni Lazaro.  Kaya nga't hindi lahat ng hindi pakikialam ay mabuti.  Tayong mga Kristiyano ay tinawag ni Jesus na makialam sapagkat ang Diyos mismo ang unang nakialam sa atin.  Ipinamalas niya ang kanyang malasakit sa atin sa pamamagitan ng kanyang pagliligtas sa pagbibigay sa atin ng kanyang bugtong na Anak.  Nakialam Siya sa ating abang kalagayan sapagkat mahal Niya tayo at ayaw Niya tayong mapahamak. Ang sabi ni San Juan:  "Gayon na lamang pag-ibig ng Diyos sa sanlibutan, kaya ibinigay niya ang kanyang bugtong na Anak, upang ang sumampalataya sa kanya ay hindi mapahamak..." (Jn 3:16)  Ngunit ang ganitong pakikialam ay posible lamang kung mayroong kasamang PAGKABAGABAG! Nagpakita ng habag ng Diyos sa atin sapagkat nabagabag siya sa ating abang kalagayan.  Ang tawag natin sa ganitong uri ng panghihimasok ay MABUTING PAKIKIALAM!  Ano ang hinihingi nito sa atin?  Una, ito ay nangangahulugan ng pagtatama sa mali! Ang mabuting pakikialam ay may lakas ng loob upang ituwid ang kanyang kapatid na napapariwara. Ang kanyang layunin ay kabutihan at hindi kasiraan ng kanyang kapwa.  Ang tawag din dito ay fraternal corretion. Ang isang Kristiyano ay dapat nababagabag kapag nakikita niya ang kanyang kapatid na nagkakasala o hindi gumagawa ng tama.  Ngayon marahil ay maiintindihan natin kung bakit ang Simbahan ay kailangang makialam kapag may nakikita siyang mali sa ating lipunan.  Hindi siya maaring manahimik kapag may paglabag sa kalooban ng Diyos at paglapastangan sa Kanyang mga utos.  Ikalawa, ang mabuting pakikialam ay ang atin ding pakikiisa sa mga mahihirap.  Hindi kinakailangang gumawa ng malalaking bagay para sa kanila.  Ang sabi nga ni St. Theresa ng Calcutta: "Not all of us can do great things.  But we can do small things with great love."  Kung minsan ay sinisisi natin ang Diyos sa mga kahirapang nangyayari sa ating paligid, ngunit sino ba ang may kagagawan nito?  Ang sabi niya uli: "Poverty is not made by God, it is created by you and me when we don't share what we have."  Nawa, sa pagdiriwang ng Taon ng Awa ay mas lalo pa nating maipadama ang habag ng Diyos sa pamamagitan ng ating MABUTING PAKIKIALAM sa ating kapwa, pakikialam na dala ng ating pagkabagabag sa tuwing tayo ay makakatagpo ng ating mga kapatid na naghihikahos at lubos na nangangailangan.

MATALINONG KRISTIYANO: Reflection for 25th Sunday in Ordinary Time Year C - September 18, 2016 - YEAR OF MERCY

Bakit nga ba may mga taong matatalino kapag pera ang pinag-uusapan?  Minsang sumakay ako ng pampasaherong jeep.  Ibinigay ko ang aking bayad at isang bata ang tumatanggap nito at nagbalik ng sukli.  Sa pakiwari ko ay anak siya ng driver ng jeep at hindi pa siguro graduate ng elementarya ang batang iyon ngunit manghang-mangha ako sa galing niyang magkuwenta ng sukli.  May nagbayad na pasahero isandaang piso ang ibinigay.  "Isang senior yan, dalawang estudyante, at isang ordinaryo!" Gamit ang utak bilang calculator, ay agad niyang natuos kung magkano ang dapat bayaran at agad-agad ibinigay ang sukli! Ang galing!  Pero kapag binigyan mo s'ya ng "mathematical equation" na simpleng addition o substraction eh hirap na hirap siguro s'ya!  Kapag pera... walang problema! Napakasimple nito para sa kanya.  Sa ating Ebanghelyo ngayon ay makikita din natin ang isang kakaibang katalinuhan na ipinamalas ng isang katiwala na malapit ng paalisin ng kanyang amo sa trabaho.  Ngunit huwag tayong magkakamali. Hindi pinuri ni Jesus ang pandarayang ginawa niya. Alam nating walang pandaraya sa bokabularyo ng isang tagasunod ni Kristo.  Ang nais niya lang bigyang diin ay dapat tayo rin, bilang mga Kristiyano, ay matalino pagdating sa mga espirituwal na gawain at alalahanin.  At paano tayo magiging matalinong Kristiyano?  Ang isang matalinong Kristiyano ay dapat may takot sa Diyos!  Ang sabi sa aklat ng Ecclesiastico: "Ang takot sa Panginoon ay Karunungan at kaalaman. (Ecc. 1:27)  Kung bakit nasasadlak ang ating lipunan ngayon problema ng droga at maraming pagpatay ay sapagkat marami na sa atin ang walang takot sa Diyos!  Sapagkat ang taong may takot sa Diyos ay unang-una, may pagpapahalaga sa kanyang buhay.  Hindi s'ya gagawa ng mga bagay na makasisira sa kanyang katawan at kaluluwa at katawan tulad ng pagkalulon sa bisyo.  Ngunit marami pa rin sa atin ang hangal sapagkat pagkatapos ng maraming paalala at pangaral ay tuloy pa rin sa labis na paninigarilyo, pag-inom at paggamit ng salot na droga!  Kahit ilang "Oplan Tukhang" pa ang gawin ng mga kapulisan ay walangsaysay kung ang mga tao naman ay walang takot sa Diyos!  Pangalawa, ang Kristiyanong may takot sa Diyos ay may pagpapahalaga rin sa buhay ng iba!  Alam niya na ang tao ay hindi parang pusa na puwede mong patayin sa kalsada. Isipin sana ng mga gumagawa nito na ang mga taong kanilang pinapatay ay may pamilya rin, may asawa, anak at mga mahal sa buhay na kanilang maiiwan.  Ang mga taong nagsasagawa ng "extra-juducial killing" ay masasabi nating mga taong walang takot sa Diyos!  Pangatlo ang mga taong walang takot sa Diyos ay hindi sumasamba at nagmamahal sa Kanya.  Malinaw ang sabi ni Hesus:"Walang makapaglilingkod nang sabay sa dalawang panginoon. Hindi ninyo mapagliling-kuran nang sabay ang Diyos at ang kayamanan.”  Kung may pera man tayo o kayamanang taglay, minana man o pinaghirapan, lagi nating pakatandaang ito ay ipinagkatiwala lamang sa atin ng Diyos at dapat gamitin sa tamang paraan. Kung may angkin tayong talino at galing isipin nating ito ay hindi lamang para sa atin kundi para rin sa iba. "Ang mapagkakatiwalaan sa maliit na bagay ay mapagkakatiwalaan din sa malaking bagay..." sabi ni Hesus.  Kung kaya nating mag-aksaya ng oras sa gimik at galaan, sa computer at pagtetext o kaya ay magbabad sa harapan ng telebisyon o sinehan, dapat kaya rin nating maglaan ng oras para sa pagdarasal, pagbabasa ng Biblia, pagsisimba t pagkakawang-gawa.  Sana ang pagka-wise natin ay itaas natin ay ating i-level-up! Gamitin ang ating angking galing at talino upang maging mga tunay na matatalinong tagasunod ni Kristo! Ipakita natin sa ating AWA, UNAWA at GAWA na tayo ay mga Kristiyanong may takot sa Kanya.  

TAYO'NG PABORITO NG DIYOS: Reflection for 24th Sunday in Oridinary Time Year C - September 11, 2016 - JUBILEE YEAR OF MERCY

Araw ngayon ng ating mga lolo at lola!  Kung mayroon tayong pagdiriwang ng Mothers' Day para sa ating mga nanay at Fathers' Day naman para sa ating mga tatay, siyempre hindi natin makakalimutan ang ang ating mga Lola Nidora (na asawa Lolo Nidoro!) ngayong Grandparents Day!  Marahil may mga ilan sa inyo na paborito ng kanilang lola.  Isa na ako roon. Naalala ko pa kung paano ako binibigyan ng pera ng aking lola nung bata pa ako. Kukunin n'ya sa kanyang nakabuhol na panyo, na isinisilid niya sa kanyang dibdib, at ibibigay niya ito ng palihim sa akin para hindi ito makita ng aking mga kapatid. Kasi nga ako ang "Lola's Boy" ... ang paborito ng aking lola! Likas siguro talagang may itinatangi o paborito ang mga lolo at lola sa kanilang mga apo.  Pero ganun din ba ang Diyos?  Mayroon din ba siyang itinatangi?  Alam nating ang Diyos ay makatarungan.  Pantay-pantay para sa Kanya ang lahat!  Kung mayroon mang paborito ang Diyos sila ay walang iba kundi ang mga MAKASALANAN na handang magbalik-loob sa Kanya. Ang pagbabalik-loob ng isang taong makasalanan ay kagalakan para sa ating Diyos at dahilan upang magdiwang Siya ng isang tagumpay! Sa Ebanghelyo ay ikinumpara Siya sa isang pastol na naghanap at nakasumpong sa kanyang nawawalang tupa o kaya naman ay sa isang babaeng nakasumpong sa kanyang nawawalang salaping pilak. Lubos ang kanilang kagalakan sapagkat nagbunga ang kanilang ginawang paghahanap. Ito ang isang katotohanan na dapat nating maunawaan: tayong lahat, sa kabila ng ating pagiging makasalanan, ay paborito ng Diyos! At sapagkat paborito Niya tayo ay lagi Niya tayong hinahanap at hinihintay Niya ang araw na tayo ay Kanyang masusumpungan.  Kung ikaw man ay nakakaramdam ng pagkahiya o pagkamaliit dahil sa marami mong kasalanan ay lagi mong isipin na ang Diyos ay mapagtimpi. Sapat lamang na tayo ay magpakumbaba at aminin ang ating kakulangan at pagkakamali tulad ng ginawa ni San Pablo sa ating ikalawang pagbasa. Naunawaan ni San Pablo na "paborito" siya ng Diyos kaya't hindi siya nahiyang aminin ang kanyang pagiging makasalanan: "At ako ang pinakamasama sa lahat. Ngunit kinahabagan ako ng Diyos upang sa nangyari sa akin ay ipakita ni Kristo Hesus kung gaano siya katiyaga..."   Sa mga kaguluhang nangyayari ngayon sa ating bansa ay ito lamang ang epektibong solusyon na ibinibigay sa atin ni Jesus upang manumbalik ang kapayapaan at katahimikan sa ating pamumuhay.   Kung paano siya nagtiyaga at naghanap sa atin upang tayo ay ibalik sa Kanya ay dapat mayroong din tayong pagtitiyaga sa mga taong naligaw ng landas at pagpapatawad sa mga taong nanghahasik ng kaguluhan.  HIndi dahas o armas ang kasagutan sa kapayapaan.  Magkaroon man tayo nito ay panandalian lamang at hindi magtatagal uusbong na naman ang karahasan.  Ang pangmatagalang solusyon sa ating minimithing kapayaan ay ang ating pagtitiyaga na isulong  ito at pag-amin sa ating mga sariling pagkukulang at pagkakamali.  At kung may pagkakamali man ay dapat magtuloy-tuloy ito sa pagpapatawad.  Ito ang ipinakita ni Jesus para sa ating mga makasalanan.  Ito rin ang nais niyang ipakita natin sa mga taong naghahasik ng  karahasan at kaguluhan.  Maging instrumento tayo ng kapayapaan sa pamamagitan ng pagtitiyaga at pagpapatawad.  Ngayong Taon ng Awa nawa ay maipakita rin natin ang habag ng Diyos sa ating awa, unawa at gawa sa ating kapwa.  Hindi sinasang-ayunan ng Simbahan ang pagpatay o pagkitil ng buhay ng iba upang makamit lamang ang katarungan at mapairal ang kapayapaan.  Hindi ito ang pamamaraan ni Kristo.  Tandaan natin, kasama sila sa paborito ng Diyos kung taos puso ang kanilang nais na magbago.  Sino tayo upang ipagkait ito sa kanila?

SEASON OF CREATION... WOMAN FOR ALL SEASON: Reflection for 23rd Sunday in Ordinary Time Year C - September 4, 2016 - YEAR OF MERCY

Pumasok na tayo sa tinagurian nating BER months.  Bakit nga ba BER MONTHS ang tawag sa mga buwang darating.  Ito raw ang dahilan: Sa September daw kasi ay pinagdiriwang natin ang BERtday ni Mama Mary, Ang October naman daw ay ang buwan ng BERhen ng Santo Rosaryo.  Sa November naman daw ay we rememBER the faithful departed. At sa December ang ang BERtday ng Panginoong Jesus!  Astig di ba?  Ngunit marahil, marami sa atin ang iniisip na kapag pumasok na ang BER MONTHS ay malapit na ang Pasko.  Ngunti tandaan natin na bago ang Christmas Season ay mayroon muna tayong Advent Season.  At bago ang Advent Season ay ipinagdiriwang natin ang SEASON OF CREATION.  Ang Panahon ng Paglikha o Season of Creation ay ang paglalaan ng Simbahan ng panahon sa ating Liturgical Calendar upang parangalan ang ating Diyos na Manlilikha at upang paalalahanan din tayo ng ating kaugnayan sa mga nilikha ng Diyos bilang kanyang mga anak.  Ngayong buwan ng Setyembre hanggang sa ika-apat ng Oktubre, na kapistahan ni San Francisco ng Asisi ay ipagdiriwang ng Arkediyosesis ng Maynila ang Season of Creation o ang Panahon ng Paglikha. Ito ang ating kasagutan bilang mga Kristiyano sa mga suliranin na ating kinakaharap sa ating kapaligiran at kalikasan. Ano ba Panahon ng Paglikaha? Una sa lahat, ang Panahon ng Paglikha ay pagbibigay pugay at parangal sa Diyos na Manlilikha na patuloy na nangangalaga sa atin.  Ito ang unang pinapahayag natin sa ating Pananampalataya sa tuwing tayo ay nagsisimba pagkatapos ng homiliya ng pari.  Nararapat lang na ibalik natin sa Diyos ang lahat ng pasasalamat at papuri sapagkat nilikha Niya ang lahat ng "mabuti".  Ikalawa, ang Panahon ng Paglikha ay nagbibigay sa atin ng pagninilay na dapat tayong maging mapagkumbaba. Tayo ay ginawa lamang ng Diyos na kanyang mga katiwala o "stewards" kaya wala dapat tayong ipagmalaki o ipagyabang.  At magagawa natin ito sa pamamagitan ng pag-aalaga sa ating kalikasan.  Sa unang linggong ito ng Panahon ng Paglikha ay tinatawagan tayong iwaksi ang tinatawag nating "throw-away culture!"  Ito ay ang walang hambas na pagtatapon ng basura kung saan-saan.  Panatilhin nating malinis ang ating paligid bilang pagpaparangal sa ating Diyos na Manlilikha.  Ito ang knkretong katibayan ng pagiging tunay na mga anak ng Diyos at alagad ni Kristo.  Ang ating Ebanghelyo ngayong Linggo ay tumutukoy sa pagiging alagad ni Jesus, na handa siyang iwan ang lahat sa kanyang buhay upang sumunod sa Kanya.  Isang natatanging modelo ang bagong santa na ipoproklama ngayon ng Simbahan, si Mother Teresa ng Calcutta.  Nakilala siya bilang "living saint" noong siya ay nabubuhay pa at tama lang naman sapagkat ang buhay ni Mother Teresa ay "selfless-giving"  para sa mga taong mahihirap lalo na sa mga maysakit at namamatay. Binigyan niya ng dignidad ang mga taong ito na nasa laylayan ng lipunan.  Ang isa mga sikat niyang sinabi ay "Not of all us can do great things, but we can do small things with great LOVE!" Napapanahon ang santang ito lalo na't ipinagdiriwang ng Simbahan ang Year of Mercy.  Maari lamang nating maibahagi ang awa at habag ng Diyos kung marunong tayon magmahal.  Magmamahal tayo kung makikita natin ang mukha ni Jesus sa ating kapwa lalong-lalo na sa mga mahihirap at nangangailangan.  Hilingin natin ang biyayang ito sa Panginoon sa pamamagitan ng ating bagong Santa. Tunay ngang siya ang "Woman for all season!" na dapat pamarisan sa lahat ng panahon.  Santa Teresa ng Calcutta... ipanalangin mo kami!