Isang kuwento tungkol sa mga tatay: May isang ama ng tahanan na hindi nagagampanan ang tungkulin sa kanyang pamilya,iresponsable, sugarol, walang malasakit sa asawa at higit sa lahat, walang oras para sa kanyang mga anak. Minsan naisipan niyang baguhin ang kanyang sarili at maging isang mabuting ama. Kaya isang araw ay ipinasyal niya ang kanyang pamilya sa isang "amusement park". Sa loob ng park ay may isang lugar na ang tawag ay "Echo Point." Nagtanong ang kanilang anak kung ano ito at sinabi ng nanay: "Anak, ito ay lugar na puno ng alingaw-ngaw. Kapag sumigaw ka ay babalik sa iyo ang sinigaw mo ng maraming beses. Pakinggan mo." At sumigaw ang nanay: "I love you!" at biglang umalingaw-ngaw ng: "love you, love you, love you, you...you... you... Namangha ang bata at sumigaw din. "I hate you!" Ang alingawngaw: "hate you, hate you,you,you..." At sabi ng bata sa kanyang ama: "Tay, ikaw naman. Sigaw ka rin. At sumigaw ang tatay: "I am a good Father!" At ang bumalik na tinig: "Sinungaling, sinungaling, ngaling, ngaling... ngaling!" hehehe. Kung sisigaw kaya ngayon ang mga tatay ng "I am a good father", ano kaya ang babalik na echo? Kapag ako ay nagpapakumpisal sa mga kabataan, ito ang malimit nilang tanong sa akin, "Father, bakit ganun ang tatay ko, iresponsablen, mabisyo, walang panahon para a amin. Ano ang gagawin ko?" Ang lagi ko lang sagot ay: "Anak, hindi mo puwedeng baguhin ang tatay mo. Siya lang ang puwedeng bumago sa kanyang sarli. Kailangan mo lang ng pasensya, tiyaga, at pagtitiwala na balang araw magbabago rin siya. Siguro simulan mo munang baguhin ang iyong sarili. Maging responsable kang anak, mag-aral ng mabuti, maglaan ng oras sa bahay at maging masipag. Kapag nakita yan ng tatay mo, magbabago siya!" Pasensya, pagtitiyaga, at pagtitiwala... ito rin ang nais ni Jesus na gawin natin upang lumaganap ang paghahari ng Diyos. Katulad ng isang binhing itinanim, hindi naman agad ito nagbubunga. Kailangan muna nitong manatili sa lupa, umusbong, tumubo, lumaki at pagkatapos ng mahabang panahon... magbunga! Upang mangyari ang mga ito, kailangan ng mahabang paghihintay, pagpapasensya at pagtitiwala. Hayaan natin ang Diyos ang magtarabaho at gumawa. Magtiwala tayo na Siya ay nasa ating piling. Kahit gaano kasama ang mundo, kahit puro na lang kahirapan at problema ang nararanasan natin sa ating pamilya, kahit panay pagkabigo ang ating buhay, magtiwala tayo na ang Diyos ay gumagalw at may plano siya para sa atin. Sapat lamang na tayo ay magtiwala sa kanyang maka-amang pagmamahal. Kung ang mga tatay natin sa lupa ay hinahangad ang ating kabutihan, paano pa kaya ang Diyos na ating Ama. Makalimot man ang ating mga tatay sa kanilang tungkulin, ang Diyos bilang Ama ay mananatiling tapat sa atin. Mga kapatid magtiwala tayo sa maka-amang pagkalinga ng Diyos. Hindi Niya tayo pababayaan. Gampanan lamang natin ng tapat ang ating mga tungkulin bilang kanyang mabubuting mga anak. Mapalad tayo sapagkat may Diyos tayo na natatawag nating... AMA. Tatay, daddy, dad, erpat, pafu, papa... anuman ang ating itawag sa ating mga ama, ang ating Diyos bilang ama ay mananatili pa rin bilang ating... MY DADDY DEAREST!
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento