Naalala ko noong bata pa ako tuwing magsisimba paborito kong kantahin ang Kordero ng Diyos. Kakanta ako ng malakas ng ganito: "kaldero ng Diyos...." tapos papagalitan ako ng nanay ko at itatama ang pagkanta ko. "Anak, hindi kaldero kundi kordero!" Kakanta uli ako: "koldero ng Diyos..." Ano nga ba ang ibig sabihin ng "Kordero ng Diyos?" Yung susunod na kataga ang magpapaliwanag nito: "...
na nag-aalis ng mga kasalana ng sanlibutan..." Ang kordero ay isang batang tupa na inihahandog sa templo. Makahulugan ng ang pagpatay sa kordero. Sa Lumang Tipan, sa Aklat ng Exodo, inutusan ni Yahweh si Moises na lagyan ng dugo ng kordero ang pintuan ng ma bahay ng Israelita upang hindi sila pasukin ng anghel ng kamatayan at hindi mamatay ang kanilang mga panganay. Dahil dito ay pinayagan na ng paraon ang mga Israelita na umalis sa Ehipto at nakamit nila ang kalayaan mula sa pagkakaalipin sa mga dayuhan. Sa Bagong Tipan, ginamit ni Juan ang imahe ng kordero upang ilarawan ang misyon ni Jesus bilang Mesiyas o Kristo... siya ang mag-aalis sa pagkakaalipin natin sa kasalanan! Alalahanin natin na si Juan ay anak ni Zakarias na marahil ay marami niyang beses na nakasama sa templo sapul pa ng kanyang pagkabata at nasaksihan niya ang paghahandog sa mga kordero. Ngunit masasabi natin na ang Espiritu ng Katotohanan ang nagtulak kay Juan Bautista upang magpakababa at ituro si Jesus sa kanyang dalawang alagad upang kanilang sundan. Narinig natin ang sagot ni Jesus ng tanungin siya ng dalawang alagad kung saan siya nakatira:
"Halikayo at tingnan ninyo, " ani Jesus. Katulad ng dalawang alagad tayo rin ay tinatawag ni Jesus na sumama sa kanya at maranasan ang buhay na nagmumula sa kanya. At hinihintay niya ang ating agarang pagtugon katulad ng pagtugon ni Samuel nang una siyang kausapin ng Panginoon.
"Magsalita po kayo, Panginoon. Nakikinig po ang inyong lingkod," ang agarang pagtugon ni Samuel pagkatapos siyang turuan ni Eli ng maunawaan nitong ang Panginoon ang nangungusap kay Samuel. Tayo rin ay nakatanggap ng pagtawag sa Panginoon sa bisa ng binyag na ating tinanggap. Marahil ay mga bata pa tayo noon at wala pang muwang sa kahulugan ng kanyang pagtawag ngunit ngayon na mayroon na tayong sapat na pag-iisip ay
tinatawag tayo ng Diyos na maging mga buhay na saksi ng kanyang katapatan at pagmamahal. Ito ay tinutugon natin sa pamamagitan ng tapat na pagsunod sa "bokasyon" na ibinigay sa atin ng Panginoon. May mga tinawag sa pag-aasawa at may tinawag sa paglilingkod sa pamamagitan ng pagpapari o pagiging relihiyoso. At ngayon nga ang itinalagang
Year of the Clergy and Consecrated Life. Inaanyayahan tayo ni Jesus na pagnilayan ang kahulugan at kahalagahan ng bokasyong ito lalo na sa aspeto ng paglilingkod tulad ng paglilingkod na ginawa ni Jesus. Bagamat lahat naman tayong mga Kristiyano ay nakikibahagi sa
"Common Priesthood" noong tayo ay bininyagan ay mayroon pa ring iilang tao na tinawag naman ng Panginoon sa
"Ministerial Priesthood" tulad ng mga pari at mga relihiyoso at relihiyosa. Pareho silang nangangailangan ng katapatan at pagsaksi sa katotohanan. Magkaiba ng daang tinatahak ngunit iisa pa rin naman ang pagtutunguhang kabanalan sa piling ng Diyos Ama sa kalangitan. Sa mga susunod na pagninilay ay sisikapin nating ipaliwanag ang kahalagahan ng tema ng taong ito at kung ano ang sinasabi nito sa ating buhay bilang layko at bilang kabilang sa iisang Simbahang itinatag ni Kristo. Sapat lang na ngayon maging saksi tayo sa ating mga pangakong binitawan sa binyag na
magiging misyon natin ang pagtatakwil sa masama at pagpanig sa mabuti sa pamamagitan ng pagsasabuhay ng ating pananampalataya. Tandaan natin na tinawag tayo upang makasalo sa buhay at misyon ni Kristo!
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento