KRISTIYANONG TEKA-TEKA : Reflection for the 13th Sunday in Ordinary Time Year C - July 1, 2007

Kapag ako ay nag-iinterview sa mga ikinakasal ang lagi kong tanong ay: Paano mo masasabing Kristiyano ka? Halos pare-pareho ang kanilang sagot: "Kristiyano ako kasi nagsisimba ako tuwing Linggo!" Tama ba o mali? Sabi ng isang sikat na preacher: "Hindi sapagkat pumasok ka ng Simbahan ay Kristiyano ka na, kung paanong hindi ka nagiging kotse pag pumasok ka sa talyer!" Totoo nga naman... mas higit pa sa pagsisimba ang sinasabi ng ating pagiging Kristiyano. Noong nakaraang Linggo, nakita natin ang kahulugan ng ating pangalang "Kristiyano" ngayon naman ay pinaaalalahanan tayo kung ano ang hinihingi sa atin ng pangalang ito na ating tinataglay... ang ganap na pagsunod kay Hesus. "Ganap" sapagkat ang pagsunod kay Hesus ay wala dapat na hinihinging kundisyon... wala dapat pag-aatubili! Kung minsan magaling tayong tumawad. "Yes, Lord!Pero puwede ba..." Sa ebanghelyo narinig natin na: "Ang sinumang nag-aararo at palaging lumilingon ay hindi karapat-dapat sa paghahari ng Diyos." Nakakalungkot sapagkat marami pa rin sa atin ang "teka-teka" sa ating pagiging Kristiyano. Urong-sulong sa pagsunod sa Kanya. Magsisimba sa Linggo... babalik naman sa masamang pag-uugali o bisyo sa Lunes hanggang Sabado. Magkukumpisal ngayon... magkakasala bukas. Seryoso ba tayo sa ating pagsunod kay Kristo? Ayaw niya ng urong-sulong na tagasunod... ayaw niya sa "Kristiyanong teka-teka!"

WHAT'S IN A NAME? : Reflection for the Solemnity of the Birth of St. John the Baptist - June 24, 2007

"What's in a name?" Ano nga ba ang meron sa pangalan? Kapag ako ay nagbibigay ng seminar sa binyag, sinasabi kong mag-ingat sa pagpili ng pangalang ibibigay sa bata. Uso kasi ngayon ang paghahalo ng dalawang pangalan. Halimbawa, ang tatay ay Jomar at ang nanay ay Maria... ang pangalan ng bata...Jomar! OK pa yun! Minsan kasi may mag-asawa ang pangalan ng tatay ay "Conrado" at ang nanay ay "Dominga". Kawawa naman ang lumabas na pangalan ng bata... CONDOM! hehehe... Ano nga ba ang meron sa pangalan? Sa Bibliya ang pagpapalit ng pangalang ay nangangahuhulugan ng pagbibigay ng misyon... Halimbawa: Si Abram ay ginawang Abraham (ama ng marming lahi), si Jacob ay ginawang Israel, si Simon ay ginawang Pedro (bato). Sa ating Ebanghelyo, ibinigay sa bata ang pangalang "Juan", nakapagtataka sapagkat hindi Zacarias Jr. na siyang pangalan ng ama niya. Ano ang kahulugan ng Juan? Napakaganda: God is gracious! Mabait ang Diyos. At ito nga ang naging simbolo ni Juan Baustista... ang kabaitan ng Diyos! Siya ang naghanda ng daanan ng Mesias. Siya ang nagbaustismo para sa kapatawaran ng mga kasalanan. Ano ang pakahulugan nito sa akin? Tinaglay ko rin ang isang pangalang dapat magpakita ng aking katauhan... ang tawag sa akin... KRISTIYANO. Tinaglay ko ang napakahalagang pangalan, ang pangalan ni Kristo! Grabe! Dapat pala magpakatoo ako sa pangalan ko. Dapat nasasalamin sa akin ang pagkatao ni Kristo... sa aking salita, sa aking pag-iisip, sa aking pagkilos! Nakikita ba ng iba ang aking pagiging "Kristiyano?" Sana masabi ko... KRISTIYANO AKO!

MAG-BEER MUNA TAYO! Reflection for 11th Sunday in Ordinary Time Year C - June 17, 2007 (Fathers' Day)

Isang binata ang takot na lumapit sa kanyang tatay: "Itay, puede po ba akong sumama sa party ng mga kaibigan ko mamyang gabi?" Laking pagkagulat niya ng sumagot ang kanyang striktong tatay: "O sige... malaki la na. Bahala ka! Basta tandaan mo, may kasunduan tayo... pag ikaw ay masyadong nagpagabi at dumating ka ng pasado alas dose ay makikita mong patay na ang ilaw sa labas ng bahay. Nakakandado na ang pinto. Sa madaling salita... sa labas ka na matutulog!" "Opo itay!" tuwang-tuwang sagot ng anak sapagkat first time niyang pinayagan. Nalibang ng husto ang binata sa party at di niya namalayan ang paglipas ng oras. "Naku! Patay! Alas dose pasado na!" Dali-dali siyang umuwi at totoo nga patay na ang ilaw sa labas, nakakandado na ang pinto. Ibig sabihin, sa labas na siya matutulog. Nanlulumo siyang naupo sa tabi pinto ng biglang bumukas ito at nakita niya ang kanyang tatay. "Itay, hindi po ba may kasunduan tayo na pag nahuli ako ay sa labas na ako matutulog? Bakit lumabas pa po kayo?" Sagot ng tatay: "Anak, may kasunduan nga tayo at paninindigan ko yon pero, wala sa ating kasunduan na puede kitang samahan dito sa labas ng magdamag. Anak... magbeer muna tayo!" Sabay labas ng bote ng San Miguel. Parang ganito rin kung ituring tayo ng Diyos. Makatarungan Siya ngunit Siya rin ay mapagpatawad! Katulad ng pagpapatawad na ibinigay niya sa babaeng makasalanan sa ating Ebanghelyo. Hndi Siya nagbubulag-bulagan sa ting mga nagagawang kasalanan ngunit hindi rin Siya nagbibingi- bingihan sa tuwing hihingi tayo ng tawad sa mga ito. "Ang malaking pagmamahal na ipinamalas niya ang nagpapatunay na ipinatawad na ang marami niyang kasalanan!" (Lk. 7:47) Ang sukatan ng kanyang pagpapatawad ay pagmamahal. Paano ko ba ipinapakita ang aking pagmamahal? May tunay ba akong pagsisisi at pagtitika na babaguhin ang aking sarili sa tuwing ako ay nagkakamali? Ang sarap marinig sa Kanya: "Anak, halika... sasamahan kita... magbeer muna tayo!"

PUSONG NAGMAMAHAL... MINAMAHAL - Reflection for the Solemnity of the Sacred Heart - June 15, 2007

"Ah... basta! S'ya pa rin ang gusto kong pakasalan!" Halos pasigaw na sagot ng dalaga sa kanyang mga magulang. "Anak, maghunos-dili ka! Tingnan mo ang mukha ng mapapangasawa mo... parang kwago ang mata, ang ilong parang patatas, ang bibig parang bunganga ng kweba. Mag-isip ka anak; pag nagkatuluyan kayo papangit ang lahi natin!" Sagot ng kanyang nanay. "Kahit ano pa ang sabihin n'yo, still i fell in love with him. I fell in love not with his face... but with his heart! Totoo nga naman, ang pag-ibig ay makalaglag-puso! Kahit anung panganib handang suungin. Kahit anong pagsubok handang harapin. Kahit anung hirap handang tiisin... kahit pangit handang pagtyagaan. Hindi ba't ganito ang naging trato sa 'tin ng Diyos? Kahit ga'no tayo kapangit gawa ng ating mga kasalanan ay minahal pa rin niya tayo! Pag-ibig na walang pinipili... Pag-ibig na nagsasakripisyo... pag-ibig na nag-aalay ng buhay. Ang puso ng Diyos ay isang pusong nagmamahal na naghihintay ng pagmamahal. Ang kanyang paanyaya ay manatili tayo sa kanyang pag-ibig kung paanong "ang mga sanga ay nanatili sa puno." Nanatili tayo sa kanyang pag-ibig kung "minamahal" natin Siya ng higit sa lahat at ang ating kapwa katulad ng pagmamahal natin sa ating sarili. Ang kapistahan ng Mahal na Puso ay nagpapaalala sa atin ng "puso" ng Diyos. Isang pusong nagmamahal at minamahal!

EAT ALL YOU CAN! : Reflection for the Feast of Corpus Christi, Year C - June 10 2007

Ang sarap talagang kumain! Lalo na kapag "eat all you can!" Pero ang ipinagtataka ko e bakit hindi ako makuntento sa aking kinakain. Parang kulang pa... kaya kain ng kain ng kain hanggang wala akong kamalay-malay na tumataas na pala ang bilbil ko! hehehe... Ganun ba talaga ang pagkain? Na pagkatapos mong isusubo e ilalabas mo rin? Merong nangyayari na hindi natin namamalayan... nagiging kabahagi ng ating katawan ang ating kinakain. We become what we eat...! Kaya nga ingat...! Kapag puro baboy ang kinakain mo e magmumukha ka ring baboy! Kapag kambing naman ay malamang maging amoy kambing ka! Kapag puro junk foods naman ay magiging junk din ang katawan mo... You become what you eat! Ngayon ko naintindihan kung bakit inalay ni Hesus ang kanyang sarili sa atin upang ating maging pagkain... gusto niyang maging katulad Niya tayo! In the Eucharist... we become like Christ!... Nagiging katulad natin S'ya! Ganito ba talaga ang nangyayari pagkatapos nating magkomunyon? Nagiging katulad ba ni Kristo ang ating pag-iisip? Ang ating pananalita? Ang ating pagkilos? Kaya naman pala kahit "eat all you can" ang ating pagtanggap ng Komunyon ay parang no effect sa atin ay sapagkat hindi natin ipinapakitang nagiging katulad Niya tayo. Sana pagtinanggap natin Siya sa Banal na Komunyon ay maging mas maunawain tayo. Maging mas mapagpatawad, mapag-aruga, magpagpakumbaba... Become what you eat... become like Christ!