Linggo na naman! Magsisimba ka ba? Ano na naman ang dahilan mo at nagdadalawang isip ka pa? Ingat. Baka matulad ka sa tatay na ito sa kuwento.
"Pare, Linggo ngayon... magsimba ka naman!" Sabi ng kumpare nya sa kanya. "Haaay naku pare, daami kong pang gagawin, mga anak at misis ko na lang!" Sinabihan din sya ng kanyang mga kasama sa trabaho: "Simba tayo bukas ha?" Ang kanyang sagot: "Haaay naku mga igan, hindi naman ako nakakalimot magdasal ataw-araw, ang misis at ang mga anak ko na lang! Me pupuntahan pa akong mahalaga bukas." Pinaalalahanan din sya ng kanyang kura paroko: "Anak, Linggo bukas' magkita naman tayo sa simbahan." Sagot n'ya: "Padre, wala naman mawawala sa parokya kung di ako pupunta. Haaay Padre, ang misis at ang mga anak ko na lang!" Nagkataong namasyal minsan ang pamilya. Sa kasamaang palad ay nadisrasya ang kanilang sinasakyan. Nakita na lamang nila ang kanilang sarili sa harapan ng pintuan ng langit. Sabi ni San Pedro: "Pamilya Dimagiba... pasok sa loob!" Nang s'ya na ang papasok ay hinarang sya ni San Pedro. "Oooops... sa'n ang punta mo?" "Sa loob! Kasama ng pamilya ko!" Sagot n'ya. Sabi ni San Pedro" "Bakit? Kasama mo ba sila kapag nagsisimba? Haaaaay... ang misis at anak mo na lang!" Marahil isang kwento lamang ngunit kapupulutan natin ng mahalagang aral. Patuloy ang Diyos na nag-aanyaya sa ating makibahagi sa kanyang "piging" ngunit kalimitan ay wala tayong panahon para sa Kanyang paanyaya! Ang dami nating dahilan. Pero tulad nga ng kasabihan:
"Kung gusto mo may paraan, kung ayaw mo may dahilan!" Kung ilalapat natin sa Ebanghelyo ay makikita nating ayaw lang talaga ng mga taong naimbitahan na dumalo sa kasalan. Marami silang dahilang ibinigay ngunit kung iisa lang naman ang gusto nilang sabihin: "Wala akong panahon para d'yan!" Hinalintulad ni Jesus ang mga punong saserdote at matatanda ng bayan sa mga taong ito. Sila ang unang naimbitahan na makibahagi sa Kaharian ng Diyos ngunit dahil sa katigasan ng kanilang ulo ay ilang ulit nilang tinanggihan ang paanyaya ng Diyos. Marami sa mga propeta ay kanilang inusig at ipinapatay. Kaya nga't ibinaling ng Diyos ang Kanyang paanyaya sa mga "Hentil". Ibinabaling ni Jesus naman ngayon ang kanyang paanyaya sa atin! Ang katanungan ngayon ay:
"Tatanggihan mo rin ba S'ya?" Nagsabi na tayo ng "Oo" noong tayo ay nabinyagan at nakumpilan.
Ngunit sa tuwing nilalabag natin ang utos ng Diyos at hindi tayo nagpapakita ng pagiging mabuting kristiyano ay isang masakit na pagtanggi ang ating ginagawa sa kanyang imbitasyon. Ilang beses na rin marahil na atin siyang iniwasan. Ang dahilan, halos pareho rin:
marami pa akong gagawing mas mahalaga! Kung ang Diyos ay importante sa ating buhay ay bibigyan natin siya ng puwang sa ating buhay, handa tayong maglaan ng oras para sa Kanya! Isang praktikal na aplikasyon nito ay ang ating ginagawang pagsisimba tuwing Linggo. Sa ating buhay, marami tayong ginagawa. Hindi tayo mauubusan ng dapat gawin. Huwag sana nating ipagpalit ang ilang sandali na dapat ay para sa Diyos. Sa loob ng isang araw ay may 24 na oras. Sa isang Linggo ay 168. Ang sabi ng Diyos kunin mo na ang 167 at yung isa... ibigay mo naman sa akin. Ang "suwapang" mo naman kung di mo ito maibigay sa Kanya! Ngayong Taon ng mga Layko ay maging matapang tayo sa pagtanggap sa paanyaya ng Diyos. Wala tayong masisisi kundi ang atin ding mga sarili kung isang araw ay tanggihan Niya rin tayo sa kanyang kaharian. Baka isang araw kapag nasa harap na tayo ng pintuan ng langit at nagpupumilit na pumasok ay magulat na lang tayo at marinig ang mga salitang:
"Haaay kaibigan ... Wala kang lugar dito! Yung iba na lang!"
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento