Alam ng Diyos ang ating kiliti! Kung minsan kikilitiin N'ya tayo sa paraang di natin inaasahan. Ang mga pagninilay dito ay pinamagatan kong "kiliti ng Diyos". Nakakatuwa... nakakatawag pansin... nakapagpapabago ng pag-iisip. Ganyan naman talaga ang kapangyarihan ng Kanyang salita... tatamaan ka! Kung minsan masakit ngunit madaling tanggapin sapagkat may halo namang... kiliti.
Sabado, Disyembre 3, 2016
O-PLAN TOKHANG NG DIYOS: Reflection for 2nd Sunday of Advent Year A - December 4, 2016
Ang literal na ibig sabihin ng Adbiyento ay "pagdating". Dahil may darating nararapat lang na tayo ay maghintay at maghanda. Kaya nga ito rin ay nangangahukugan ng "paghahanda". Sino ang pinaghahandaan natin sa panahon ng Adbiyento? Walang iba kundi si Jesus. Si Jesus ay matagal ng dumating. Ito ay ginugunita natin taon-taon sa pagdiriwan ng kapaskuhan na kung saan ay binibigayan nating parangal ang kanyang pagkakatawang-tao. Dahil dito ang Adbiyento ay paghahanda sa pagdiriwang ng Pasko. Ngunit si Jesus ay nangako rin ng kanyang muling pagbabalik na kung saan ay dadalhin niya tayo sa buhay na walang hanggan at ito rin ay dapat nating paghandaan. Kaya nga't ang Adbiyento rin ay paghahanda sa kanyang muling pagbabalik. Sa gitna ng kanyang unang pagdating at huling pagdating ay may tinatawag tayong MAHIWAGANG PAGDATING. Kailan at saan ito nangyayari? May kuwento ng isang sikat na pintor na gumawa ng isang obra. Ang kanyang painting ay hango sa Aklat ng Pahayag na kung saan ay makikita si Jesus na kumakatok sa isang pintuan. Napakagaling ng kanyang pagkakaguhit. Nakakamangha sapagkat parang naririnig mo ang dahan-dahang pagkatok ni Jesus sa pinto. Ngunit may isang batang pumuna sa kanyang obra. "Mamang pintor.... bakit walang door knob ang pintuan? " Napangiti ang pintor at sinabing "Sinadya ko yan! Sapagkat, kakaiba ang pintuang ito. Ang door knob ay wala sa labas kundi nasa loob!" "Meganun?" laking pagtataka ng bata. "Ano ang tawag sa pintuan iyan?" Sumagot ang pintor: "Ang tawag diyan iho ay ang pintuan ng puso ng tao! Ang Diyos patuloy na kumakatok sa puso natin ngunit tayo lang ang puwedeng magbukas at magpatuloy sa kanya. Ang door knob ng puso natin ay nabubuksan lamang sa loob kung gugustuhin natin." Ito rin ang ginagawa ni Juan Bautista sa kanyang pangangaral. Kinakatok niya ang puso ng mga Hudyo na pagsisihan nila at talikdan ang kanilang mga kasalanan at ihanda nila ng tuwid na daraanan ang Panginoon. Ito ang O-PLAN TOKHANG ng Diyos! Kaya ang Adbiyento ngayon ay may pangatlong pakahulugan: Ito ay ang agarang pagtugon sa pagtawag ng Diyos na magbalik-loob at magbagong buhay. Ang pagbabagong ito ay isang METANOIA. Ibig sabihin, ito ay tuloy-tuloy na pagbabago ng isip, ng puso at ng uri ng ating pamumuhay! Ang pagtuwid ng landas ay nangangahulugan ng pagsasaayos ng ating luma at magulong pamumuhay. Ito ay pagtanggal ng ating masamang pag-uugali at pagpupuno ng ating pagkukulang sa ating kapwa. Ang metanoia ay nangangahulugan ng bagong pag-uugali! Si Jesus ay araw-araw na kumakatok sa ating puso. Ang O-Plan Tokhang ng Diyos ay dumarating sa mga sandaling hindi natin inaasahan at sa mga taong hindi natin inaakala kaya't lagi dapat tayong handa. Maaari Siyang dumating sa pagkatao ng isang kaibigan o kaaway. Maari siyang dumating sa mga mahihirap at nangangailangan. Maari siyang dumating sa tinig ng mga taong kulang sa pag-aaruga at napapabayaan. Si Jesus ay kumakatok ngayon sa ating puso... pagbubuksan mo ba siya? Ito ang panawagan ng ikalawang Linggo ng Adbiyento: Paghandaan natin ang daraanan ng Panginon! Pagbuksan natin siya at huwag saraduhan ang pintuan ng ating puso.
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento