Isang matandang duktor na nagretiro na sa kanyang propesyon at nag-iisa na sa kanyang buhay ang nagdesisyong gugulin ang nalalabing taon ng kanyang buhay upang pagsilbihan ang mga mahihirap. Nagpunta siya sa isang liblib na pook na kung saan ay walang nakakakilala sa kanya. Naghanap s'ya ng lugar na maari n'yang gawing klinika ngunit sa kahirapan ng lugar ay isang maliit na kwarto lamang na nsa itaas pa ng isang apartment ang kanyang nakuha. Dahil nasa itaas, ang nakasulat sa ibaba ng bahay ay "The doctor is up!" sa halip na "the doctor is in." Di naglaon ay marami ng dumalaw sa klinika at lahat ng bumababa sa apartment ay masaya at nakangiti sapagkat hindi sumisingil ang duktor ng bayad at nagbibigay pa ng libreng gamot. Sa kasamaang palad ay hindi tumagal ang buhay ng duktor. Ang mas masama pa ay wala ni isa sa kanyang mga natulungan ang nakakilala sa kanya. Kaya't sila-sila na lamang ang gumawa ng paraan upang mabigyan ng magandang libing ang mabuting duktor. May nagbigay ng lupa, ataol, bulaklak... ngunit may isang problema ng ililibing na s'ya: Ano ang ilalagay nila sa lapida ng duktor? May isang nakaisip ng paraan. Bumalik s'ya sa klinika, kinuha ang sign board sa labas ng bahay at inilagay sa lapida. Ang lahat ng dumadaan sa sementeryo ay napapangiti kapag nababasa ang nakasulat: "The doctor is up!" Tunay ngang nasa itaas ang duktor dahil sa kanyang kabutihan. Katulad ng duktor na di kilala at walang pangalan ay ipinagdiriwang din natin ang maraming santo at santa na nasa "itaas" na marahil ay hindi natin kilala. Hindi natin matatagpuan sa "official list" ng mga banal ang kanilang mga pangalan ngunit alam natin na ang kanilang mabuting pamumuhay ang nagsisiguro na naroon na sila sa kalangitan at nagdarasal para sa atin. Marahil, isa rin ito sa kadahilanan kung bakit itinatapat natin ang pag-alala sa ating mga yumao sa November 1 na Kapistahan ng mga Banal. Nais natin na ang ating mga mahal sa buhay na pumanaw ay nasa piling na ng ating Panginoon at nagtatamasa na ng Kanyang gantimpala! Kayat 'wag lang nating ipagdasal sila bagkus magdasal tayo sa kanila! Hingin natin ang kanilang pamamagitan. Magdasal tayo sa kanila na sana tayo rin ay mabilang isang araw sa kanilang hanay. Sapagkat ito naman talaga ang ating "bokasyon" o pagtawag sapul pa ng ating pagsilang... ang magpakabanal! Ngayon sila ang "mapapalad"... bukas tayo naman! Ngunit sana ay wag na nating hintayin pa ang matawag na mapalad "bukas" kung kaya naman nating maging mapalad ngayon. Kaya nga ang Ebanghelyo ngayon ay patungkol sa ating nabubuhay pa: "Mapalad ang mga aba... mapalad ang mga nahahapis... ang mga mapagkumbaba... sapagkat sasakanila ang paghahari ng Diyos. Maging mapalad ka ngayon at makikita mo na balang araw ay sasabitan ka rin ng karatulang nagsasabing " Fr. Dudz (ilagay mo rin ang pangalan mo) is up!"
Biyernes, Oktubre 30, 2009
ANG MGA NASA-ITAAS: Reflection for All Saints Day - November 1, 2009
Isang matandang duktor na nagretiro na sa kanyang propesyon at nag-iisa na sa kanyang buhay ang nagdesisyong gugulin ang nalalabing taon ng kanyang buhay upang pagsilbihan ang mga mahihirap. Nagpunta siya sa isang liblib na pook na kung saan ay walang nakakakilala sa kanya. Naghanap s'ya ng lugar na maari n'yang gawing klinika ngunit sa kahirapan ng lugar ay isang maliit na kwarto lamang na nsa itaas pa ng isang apartment ang kanyang nakuha. Dahil nasa itaas, ang nakasulat sa ibaba ng bahay ay "The doctor is up!" sa halip na "the doctor is in." Di naglaon ay marami ng dumalaw sa klinika at lahat ng bumababa sa apartment ay masaya at nakangiti sapagkat hindi sumisingil ang duktor ng bayad at nagbibigay pa ng libreng gamot. Sa kasamaang palad ay hindi tumagal ang buhay ng duktor. Ang mas masama pa ay wala ni isa sa kanyang mga natulungan ang nakakilala sa kanya. Kaya't sila-sila na lamang ang gumawa ng paraan upang mabigyan ng magandang libing ang mabuting duktor. May nagbigay ng lupa, ataol, bulaklak... ngunit may isang problema ng ililibing na s'ya: Ano ang ilalagay nila sa lapida ng duktor? May isang nakaisip ng paraan. Bumalik s'ya sa klinika, kinuha ang sign board sa labas ng bahay at inilagay sa lapida. Ang lahat ng dumadaan sa sementeryo ay napapangiti kapag nababasa ang nakasulat: "The doctor is up!" Tunay ngang nasa itaas ang duktor dahil sa kanyang kabutihan. Katulad ng duktor na di kilala at walang pangalan ay ipinagdiriwang din natin ang maraming santo at santa na nasa "itaas" na marahil ay hindi natin kilala. Hindi natin matatagpuan sa "official list" ng mga banal ang kanilang mga pangalan ngunit alam natin na ang kanilang mabuting pamumuhay ang nagsisiguro na naroon na sila sa kalangitan at nagdarasal para sa atin. Marahil, isa rin ito sa kadahilanan kung bakit itinatapat natin ang pag-alala sa ating mga yumao sa November 1 na Kapistahan ng mga Banal. Nais natin na ang ating mga mahal sa buhay na pumanaw ay nasa piling na ng ating Panginoon at nagtatamasa na ng Kanyang gantimpala! Kayat 'wag lang nating ipagdasal sila bagkus magdasal tayo sa kanila! Hingin natin ang kanilang pamamagitan. Magdasal tayo sa kanila na sana tayo rin ay mabilang isang araw sa kanilang hanay. Sapagkat ito naman talaga ang ating "bokasyon" o pagtawag sapul pa ng ating pagsilang... ang magpakabanal! Ngayon sila ang "mapapalad"... bukas tayo naman! Ngunit sana ay wag na nating hintayin pa ang matawag na mapalad "bukas" kung kaya naman nating maging mapalad ngayon. Kaya nga ang Ebanghelyo ngayon ay patungkol sa ating nabubuhay pa: "Mapalad ang mga aba... mapalad ang mga nahahapis... ang mga mapagkumbaba... sapagkat sasakanila ang paghahari ng Diyos. Maging mapalad ka ngayon at makikita mo na balang araw ay sasabitan ka rin ng karatulang nagsasabing " Fr. Dudz (ilagay mo rin ang pangalan mo) is up!"
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento