Alam ng Diyos ang ating kiliti! Kung minsan kikilitiin N'ya tayo sa paraang di natin inaasahan. Ang mga pagninilay dito ay pinamagatan kong "kiliti ng Diyos". Nakakatuwa... nakakatawag pansin... nakapagpapabago ng pag-iisip. Ganyan naman talaga ang kapangyarihan ng Kanyang salita... tatamaan ka! Kung minsan masakit ngunit madaling tanggapin sapagkat may halo namang... kiliti.
Sabado, Oktubre 17, 2009
BUKAS SA PAGTANGGAP... BUKAS SA PAGBIBIGAY: Refledtion for 29th Sunday in Ordinary Time Year B - October 18, 2009 - World Mission Sunday
Ngayon ay World Mission Sunday at muli nating pinagdarasal ang ating mga misyonero at ang gawain ng misyon. Dalawa ang itinanghal na Patron ng misyon. Una ay si San Francisco Xavier, isang paring Heswita na iginugol ang malaking bahagi ng kanyang buhay sa paglalakbay upang maipalaganap ang Mabuting Balita ni Jesukristo. Dahil sa kanyang kasipagan at dedikasyon bilang isang misyonero ay itinalaga siya ng Simbahan bilang modelo sa lahat ng nagnanais na tularan siya bilang tagapaghatid ng pananampalataya. Ang ikalawa ay si Santa Teresita ng Batang Jesus. Ang malaking pagkakaiba niya kay San Francisco ay ni minsan ay hindi siya lumabas ng kanilang monasteryo. Isa siyang mongha ng Carmelite Orders na mas pinili ang mamuhay sa loob ng kumbento. Bakit siya itinanghal na patron ng misyon gayong hindi man siya nakapaglakbay ng malayo? Iyon ay sapagkat itinalaga ni Santa Teresita ang kanyang buhay sa pag-aalay ng dasal at sakripisyo para sa misyon at sa mga misyonero. Ibig sabihin ay hindi pala kinakailangang makapaglakbay sa ibang bansa para maging misyonero! Sa pagtatanghal kay Sta. Teresita bilang pangalawang Patron ng misyon ay sinasabi sa atin ng Simbahan na ang bawat Kristiyano ay misyonero at may magagawa para sa misyon. Sa Ebanghelyo ngayon ay pinapaalalahan muli tayo na ang tunay na kadakilaan ay nasa paglilingkod. Bilang misyonero, ito marahil ang ating magagawa, ang maglingkod sa ating kapwa. Nitong nagdaang mga araw ay maraming tao ang nasalanta ng bagyo. May nagawa na ba akong paglilingkod para sa kanila? Naglaan na ba ako ng panalangin, oras at kakayahan para sa mga nangangailangan? Hindi dapat maging hadlang ang kahirapan sa pagtulong sa iba. Kung bukas ang ating palad sa pagtanggap ng mga biyaya mula sa Panginoon, dapat ay bukas din ito sa pagbibigay!
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento