Sinisimulan natin ngayon ang SEMANA SANTA o ang MGA MAHAL NA ARAW. Bakit nga ba MAHAL at hindi BANAL ang tawag
natin? Di ba Holy Week ang tawag natin sa ingles? Bagama't mas tama
ang pagsasalin sa tagalog na "Banal", ay naangkop din naman, sa aking
palagay, ang pagsasalin at paggamit natin sa salitang "Mahal". Kapag
sinabi mong "mahal" maari mong ipakahulugang
"something of great value"
o "precious". Para sa ating mga Kristiyano ay MAHAL ang mga araw na
itong darating...
sapagkat sa mga araw na ito ay pagninilayan natin ang
pagtubos sa atin ni Jesus sa pagkakaalipin sa kasalanan sa pamamagitan
ng kanyang paghihirap, kamatayan at muling pagkabuhay! "Of great value"
sapagkat
tinubos tayo ni Jesus sa halagang hindi maaaring tumbasan ng
salapi kundi sa pamamagitan ng kanyang katawan at dugo! Ang "MAHAL" din
ay nangangahulugang
"close to our hearts o dear to us." Naaangkop din
ang pakahulugang ito sapagkat
ang mga araw na ito ay nagpapakita sa atin
ng walang hangang pag-ibig ng Diyos na nag-alay ng kanyang bugtong na
Anak upang tayo ay maligtas. Nakakalungkot sapagkat maraming tao ngayon
ang ginagawang
"cheap" o mumurahin ang mga araw na ito! Imbis na
magbisita Iglesya ay beach resort ang binibisita. Imbis na magpunta ng
Simbahan at magdasal ay natutulog ng buong araw . Imbis na magnilay at
manalangin ay nanood ng sine. Kapag ganito ang ginagawa natin ang mahal
ay ginagawa nating mumurahin! Sana ay maibalik natin ang tunay na
pakahulugan ng mga araw na ito. Simula sa Lunes ang tawag natin sa mga
araw na ito ay
Lunes Santo, Marters Santo, Miyerkules Santo, Huwebes
Santo at Biyernes Santo... dapat lang sapagkat "Banal" ang mga araw na
ito. Banal sapagkat
"mahal" ang pinuhunan ng Diyos... walang iba kundi
ang kanyang bugtong na Anak. Ang mga pagbasa ngayon ay nag-aanyaya sa
ating magnilay sa pagpapakasakit at pagkamatay ni Jesus. Kaya nga ang
tawag din sa pagdiriwang ngayon ay
"Passion Sunday" o Linggo ng
Pagpapakasakit ng Panginoon. Sa mga araw an ito ay subukan nating
maging seryoso sa ating buhay panalangin at paggawa ng mga sakripisyo.
Makiisa tayo sa mga espirituwal na gawain ng ating parokya. Huwag nating
sayangin ang pagkakataong ibinigay ng Simbahan upang palalimin ang
ating buhay kristiyano. Baka matapos ang mga Mahal na Araw na hindi
natin ito nabibigyan ng sapat na pagpapahalaga. Sayang! Tandaan natin
ang sinabi ni San Pablo na
"kung mamatay tayong kasama ni Kristo tayo
rin ay makakasama niya sa kanyang muling pagkabuhay."
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento