Ngayon ay araw ng mga puso, naniniwala ka ba na may forever? Nabasa ko sa Inquirer Newspaper kahapon na ayon sa isinagawang survey ng SWS na 7 out of 10 Filipino ay naniniwala na may forever! Sa mga taong bitter siguro ay walang forever! Pero para sa ating mga Kristiyano, dapat tayong maniwala na may forever. May forever sapagkat may Diyos na ang pag-ibig ay walang hanggan. God's love is Forever! Ang buhay nating mga tao ay may hangganan ngunit hindi ang Diyos. Ang pagmamahal nating mga tao ay may katapusan ngunit hindi ang sa Diyos. God is Forever! At ito rin ang ipinararating ng panahon ng Kuwaresma. Ang pag-ibig ng Diyos ay hindi nagtapos sa kamatayan bagkus ito ay nagpatuloy sa Kanyang muling pagkabuhay. Kaya nga ang Kuwaresma ay hindi lamang paghahanda ngunit pagdiriwang din ng pag-ibig at awa at Diyos na ipinahayag ng Kanyang Muling Pagkabuhay! Apatnapung araw ang ating iginugugol upang paghandaan ito sa pamamagitan ng panalangin, pag-aayuno at pagkakawang-gawa. Ito ay mga gawain upang ating madisiplina ang ating katawan at mapalakas ang ating kaluluwa sapagkat aminin natin na tayong mga tao ay likas na mahina. Dalawang paraan ang ginamit ni Hesus na maari din nating gamitin lalo na ngayong panahon ng Kuwaresma para mapagtagumpayan ang kahinaan ng ating katawan: ang
PANALANGIN at PAG-AAYUNO. Nanatili si Hesus sa ilang upang paghandaan ang nalalapit niyang misyon: Ang pagpapahayag ng Mabuting Balita! Apatnapung araw ang ginugol niya sa panalangin at pag-aayuno. Ang panunukso ng diablo ay nung panahong lubhang napakahina na ng katawan ni Hesus. Tayo rin ay pinagsasamantalahan ng diyablo sa mga oras na tayo ay mahina ... kaya nga't ang tanging makapagpapalakas sa atin ay panalangin at pag-aayuno o paggawa ng sakripisyo. Sa apatnapung araw na ito ng paghahanda para sa pagdiriwang ng Kapistahan ng Muling Pagkabuhay ni Hesus ay palalimin natin ang ating buhay panalangin. Ang panalangin ay hindi lamang pakikipag-usap sa Diyos.
Ito rin ay pakikinig sa Kanya. Madalas kapag nagdarasal tayo ay tayo parati ang nagsasalita. Bakit hindi naman nating subukang ang Diyos ang magsasalita sa atin? Magandang ugaliin na sa maraming kaabalahan natin sa buhay ay binibigyan natin Siya ng puwang para mangusap sa atin. Pangalawa ay ang pag-aayuno na isang paraan ng pagsasakripisyo.
Pag-ibayuhin natin ang paggawa ng sakripisyo upang madisiplina ang katawan. Hindi kinakailangang malaki, simpleng pagpapaliban sa mga bagay na nakapagbibigay sa atin ng kasarapan sa buhay tulad ng pagkain, libangan, hilig o bisyo ay maari nating isakripisyo para kay Kristo. Kapag gumagawa tayo ng pag-aayuno o abstinensiya ay
tinatanggihan natin ang kasarapan ng katawan at dahil d'yan ay napapalakas ang ating kaluluwa. Ngunit ang mga ito ay ginagawa natin sapagkat mayroon tayong layunin. May patutunguhan ang ating pagpapahirap sa ating katawan at pagdisiplina rito. Ito rin ay pagkakataon upang makatulong tayo sa ating mga kapatid na nangangailan. Kaya nga't tuwing Kuwaresma ay hinihikayat tayo na mag-abuloy sa ALAY-KAPWA. Ang mga bunga ng ating pagtitimpi at pagsasakripisyo ay magiging mas mkahulugan kung ito ay may patutunguhan. Bakit hindi natin ibigay sa kawang-gawa ang mga ito? Hindi mahalaga ang laki ng halaga sapagkat ang sukatan ng tunay na pagbibigay ay ang laki ng pusong nag-aalay nito. Panalangin. Pag-aayuno. Pagkakawanggawa. Tatlong gawaing magpapakita sa atin na ang pagmamahal ng Diyos ay walanghanggan... na ang Kanyang pagtatangkilik ay may forever!
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento