Isa sa maraming kinahihiligan nating laro ay ang larong CHESS. Mapabata man o matanda, babae o lalaki, mayaman o mahirap, ay maaring maglaro nito. Ginagamit natin dito ang ating malikhaing pag-iisip upang matalo natin ang ating kalaban. Kaya nga ang larong ay sinasabi para lamang sa mga nag-iisip. Kaya nga kung minsan ay inaasar natin ang mga ating mga kaibigan kapag nakikita nating naglalaro ng chess na: "Uy, pangmatalino yan ah! Marunong ka palang mag-isip!" Upang manalo sa larong ito ay kinakailangan mong paghandaan ang galaw ng iyong kalaban. Pangalawa, 'wag kang sugod ng sugod sa paggalaw ng iyong mga piyesa, At higit sa lahat ay protektahan mo ang iyong "hari". Hindi ba't ang larong ito ay para ring nagsasalamin sa ating buhay? Kung minsan ay pabigla-bigla tayo sa ating mga desisyon sa buhay. Sugod tayo ng sugod. Hindi natin pinag-iisipang mabuti ang susunod nating galaw. Hindi natin pinoprotektahan ang ating "Hari." Kaya ang kinalalabasan ng ating laro... CHECKMATE! Sa laro ng ating buhay ay kinakailangan nating gamitin ang ating isip. Gamitin natin ang karunungang ipinagkaloob ng Diyos sa atin. Paghandaan natin ang mga mangyayari sa ating buhay lalo na ang mga suliranin at pagsubok. Ang Ebanghelyo sa linggo ay nagbibigay sa atin ng isang magandang aral: Maging matalino tayo. Paghandaan ang pagdating ng Panginoon sa ating buhay. Protektahan ang ating "Hari." Ang talinhagang isinalaysay ni Jesus ay patungkol niya unang-una sa mga Hudyo na hindi pinaghandaan ang kanyang pagdating kaya't hindi rin sila naging bukas sa kanilang pagtanggap sa Kanya. Ngunit ito rin ay patungkol ng Diyos sa atin. Una, maging matalino tayong mga Kristiyano. Gamitin natin ang ating "karunungan" upang mabuhay sa biyaya ng Diyoa at ayon sa kanyang kaloooban. Maging tuwid ang ating pagpapasya lalo na kung ang hinihingi nito ay ang kaligtasan ng ating kaluluwa. Batid natin na masama ang kahahantungan ng isang maling desisyon ngunit bakit pa natin ito ipinagpapatuloy? Alam nating mali ang isang relasyon na ating pinasok ngunit bakit ayaw nating kumalas? Alam nating ang pagsuway sa utos ng mga magulang ay hindi pagsunod sa kalooban ng Diyos ngunit bakit matigas pa rin ang ating ulo at patuloy ang ating paglabag sa kanilang pinag-uutos> Pangalawa, maghanda tayo sa pagdating ng Panginoon sa ating buhay. Ang malaking kasinungalingang ibinubulong sa atin ng demonyo ay ang marami pa tayong oras at mahaba pa ang ating buhay. Ang katotohan ay hindi natin hawak ang oras ng ating buhay. Maari tayong tawagin ng Panginoon at ngayon ay babagsak ka sa iyong kinatatayan at hihinto ang iyong paghinga. Kaya nga mahalaga ay lagi tayong handa. Ang buong buwan ng Nobyembre ay nagpapaalala sa atin nito. Ang mga nauna na sa ating namatay, (UN-DAS) silang mga unang natodas, ay nagsasabi sa ating mabuhay tayo para sa Panginoon. Isabuhay ang ating mga pangako sa binyag at gumawa ng maraming kabutihan na siyang babaunin natin pagharap sa Diyos Ama. Panghuli ay protektahan natin ang ating "hari." Alagaan natin ang biyaya ng kaligtasang ibinigay ng Diyos sa atin. Huwag nating hayaang kainin ng ating pang-araw-araw na alalahanin at suliranin ang ating pananampalataya sa Kanya. Mas madali ang maging hangal kaysa maging mabuti. Mas madali ang magpabaya kaysa maging responsable sa buhay. Mas maluwag ang daan patunging impiyerno kaysa langit. Ngunit sa huli, ang gantimpala ay mapupunta sa mga nagsikap at nagtiyaga, sa mga naging matalino at matuwid ang pamumuhay. Huwag nating hayaang sa huli ay ma-CHECKMATE tayo ng "kalaban."
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento