Ano nga ba ang larawan ng ating "Lumang Simbahan?" Marahil babalik sa ating alaala ang mga kastilang prayle na laman ng nobelang Noli Me Tangere o kaya naman ang pagmimisang nakatalikod ang pari sa altar at mga panalanging latin na siya lang ang nakakaintindi! Marahil ang nakikita natin ay mga "alagad ng Diyos" na laging may hawak na Biblia o rosaryo at laging nakadaup-palad na tila hindi humihinto sa pagdarasal. Eh ano naman kaya ang paglalarawan ng pari sa "Bagong Simbahan?"
May kuwento na minsan daw ay may paring nagpunta ng "Boracay" (hindi pa sarado nun!) upang takasan sandali ang maingay niyang parokya at makapagpahinga naman ng kaunti. Upang walang makakilala sa kanya ay sinadya niyang magsuot na damit na pangturista with matching shades at malabulaklak na polong tulad ng laging suot ni dating Mayor Atienza at beach short. Laking gulat niya nang makasalubong siya ng isang matandang babaeng naka beach attire at binati s'ya ng "Good morning Father!" Hindi s'ya makapaniwala na may nakakilala sa kanya. Kinabukasan, habang sya ay naglalakad sa malapulburong buhangin ng Boracay ay muli niyang nasalubong ang matandang babae na ngayon ay naka-swimsuit at muli siyang binati ng "Good morning Father!" Sa puntong ito ay hindi na niya napigilang magtanong, "Miss, paano po ninyo ako nakilalang pari?" Sumagot ang matanda, "Si Father naman, madalas ka kayang nagmimisa sa kumbento namin.... ako si Sister Mary Joy!" Kaya huwag kayong magulat kapag nakita n'yo kaming mga pari na nasa beach resorts, sa mga restaurants, sa mga sinehan, o kahit lumalakad-lakad lang sa SM o mga malls. Karaniwang tao rin naman kami na may karapatang mamasyal at magsaya! Pagkatapos ng Vatican II ay talagang malaki ang pinagbago ng imahe ng mga pari at relihiyoso. Ngunit kung minsan, kung hindi palagi, ay napupulaan ang mga pari at naihahalintulad kay Padre Damaso. Para sa kanila, ang pari ay laging mali! Kapag nagmisa siya On time ay may magsasabing advanced naman masyado ang relo ni Father! Kapag nalate naman ng kaunti... pinaghihintay niya ang mga tao! Kapag mahaba ang sermon, nakakaantok at boring! Kapag maikli, hindi siya naghanda. Kapag nakita siyang may kasamang babae, chick boy si Padre. Kapag laging kasama naman ay lalaki, hmmmm nangangamoy paminta si Padre! Kapag masyadong bata, wala pang alam at karanasan sa pagpapatakbo ng simbahan. Kapag matanda naman, dapat na siyang magretire! Tama nga naman sabihing,
"As long as he lives, there are always people who are better than him; but if the priest dies... there is nobody to take his place!" Paano pa kaya tayo magkakaroon ng Misa kung walang pari ? NO PRIEST... NO EUCHARIST! Ang Ebanghelyo ngayon ay tungkol sa pagsusugo sa labindalawang alagad ni Jesus. Binigyan Niya sila ng kapangyarihang mangaral at magpagaling ng mga maysakit. Sa pamamagitan ng kanilang pagsaksi at mabubuting gawa ay naihatid nila ang Magandang Balita ng Panginoon na tinatawag din ni Pope Francis na
Gospel of Joy! Ngunit ang Taong ito ay espesyal sa para sa aming mga pari at hinirang na alagad ni Kristo. Ngayon ay
Year of the Clergy and Consecrated Persons kaya't binibigyang diin para sa amin ang pagiging lingkod. Sa logo nito ay kapansin-pansin ang gawain ng "paghuhugas ng paa" na gawain ng isang alipin noong panahon ni Jesus. Isang paalala ito sa amin na
kami ay itinalaga hindi upang paglingkuran kundi upang maglingkod. Ipagdasal ninyo kaming mga pari na sana ay magampanan namin ito ng buong katapatan at pagpapakumbaba.
Ang pagsusugo sa labindalawang alagad ay pagpapaalala rin sa ating lahat na tayo ay isinusugo bilang isang Misyonerong Simbahan. Ibig sabihin, ang pagiging alagad ay hindi lamang naituturing sa mga pari at relihiyoso/relihiyosa. Ito ay para sa lahat ng Kristiyano. Article 6 ng Documents for the Laity ay nagsasaad ng ganito:
"There are innumerable opportunities open to the laity for the exercise of their apostolate of making the Gospel known... The very testimony of their Christian life, and good works done in supernatural spirit, have the power to draw men to belief and to God." Ang ibig sabihin ay
lahat tayong mga Kirstiyano ay mga misyonero anuman ang ating kalagayan at katayuan sa buhay. Ito ay ipinapahayag natin sa ating sari-sariling pamamaraan. Kami bilang mga pari ay dapat mangaral at sumaksi kay Kristo. Kayo bilang mga layko ay tinatawag din sa kabutihan at kabanalan ng pamumuhay bilang mga manggagawa, mga guro at tagapagturo, mga empleyadong namamasukan o may sariling ikinabubuhay, mga namumuno sa lipunan at posisyon ng pagiging pinunong-lingkod at kahit simpleng maybahay na abala sa pag-aaruga sa kanyang pamilya.
Iba-iba ang ating mga gawain ngunit iisa ang pagtawag. Lahat tayo ay isinugo ni Jesus na magpahayag ng Kanyang paghahari, Lahat tayo ay tapagdala ng Kanyang Mabuting Balita!
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento