Ang buwan ng Pebrero ay PRO-LIFE MONTH na kung saan ay inaanyayahan tayong ipagdasal, ipagtanggol at pangalagaan ang buhay ng tao, buhay na mula sa sinapupunan hanggang kamatayan nito. Ang kasalukuyang kaganapan ngayon sa ating mundo ay nagpapakita lamang ng labis na pagpapahalaga natin sa buhay! Ang pagkalat ng NCOV ay mas kilala sa katagang "Corona Virus" ay muling nabigay sa atin ng paalala na ingatan natin at alagaan ang buhay na ibinigay sa atin ng Diyos kaya't hinihikaya't tayong panatilihing malinis at malusog ang ating pangangatawan. Halos lahat ay takot mahawaan ng sakit na ito kaya nga't gumagawa ngayon ito ng panic sa maraming mamamayan na kung iisipin ay wala namang dapat ikabahala kung malinis naman ang ating
lifestye o uri ng pamumuhay. Tandaan natin na ang mga
"face mask" at
"sanitizers" ay mananatiling walang silbi kung hindi naman tayo naghuhugas ng kamay at hindi natin pinananatiling malinis ang ating katawan. Ang sabi nga ng isa kong kaibigan ay dapat matuto tayong "mabuhay na buhay!" Bakit? Meron bang "nabubuhay na patay?" Mas lubos ko itong naunawaan ng tinanong ko ang isa kong mag-aaral, noong ako isang batang "cleric" o brother at nagtuturo noon ng
Christian Living. Ang aming topic ay tungkol sa buhay at pinag-uusapan namin ang kanilang
personal motto in life. May isa akong estudayante na may ganitong "motto" sa buhay:
"To live not only to exist!" Tunay nga naman na hindi lahat ng nag-
eexist ay buhay! May mga nilalang na may buhay at mayroon ding walang buhay. Ngunit hindi sapagkat humihinga ay buhay na, baka naman nag-eexist lang sila at hindi naman talaga buhay! May mga ilan kasing tao na parang walang patutunguhan ang buhay, hindi mo alam kung saan pupunta at parang walang direksiyon ang tinatahak nilang landas. May mga ilan naman na sinasayang ang buhay nila sa makamundong pamumuhay sa pamamagitan ng paggamit ng mga nakasisira sa kanilang katawan o kaya naman ay namumuhay na walang panggalang sa kanilang dignidad bilang tao.
Hindi lang sapat na tayo ay humihinga. Dapat din na tayo ay nabubuhay na BUHAY! Sapagkat ang sabi nga ni San Ireneo:
"The glory of God is man (and woman) who is fully alive!" Ito rin ang binibigyang diin ngayon sa ating Ebanghelyo. Ito ang ibig sabihn na maging ASIN at ILAW NG SANLIBUTAN. Ang asin na walang lasa ay walang kuwenta. Ngunit nawawalan ba ng alat ang asin? Noong panahon ni Jesus na kung saan ang aisn ay direktang kinukuha sa dagat at parang mga "rock crystals" na inilalagay sa maliit na supot at ibinababad sa lutuin, ay talagang maaring mawalan ito ng lasa. Kaya nga't ang mga latak nito ay itinatapon na lamang sa labas at inaapakan ng mga tao. Bilang "asin ng sanlibutan", pinapaalalahan tayo ni Jesus na "magbigay lasa" sa buhay ng iba. Katulad din ito ng mensahe ni Jesus ng sinabi niyang tayo ay ILAW NG SANLIBUTAN at dapat ay magliwanag ang ating ilaw upang makita ng iba ang ating mabubuting gawa. Iisa lang ipinahihiwatig ng dalawang paghahambing na ibinigay ni Jesus, na dapat ang bawat Kristiyano ay maging "Mabuting Balita" sa kanyang kapwa! Ang pagiging "Mabuitng Balita" ay nangangahulugan ng isang MARANGAL at BANAL na pamumuhay nating lahat. Tandaan natin na ang kabutihan ay nakakahawa kung paanong ang kasamaan ay gayun din. Higit na nagkakaroon ng kabuluhan ang buhay ng tao kung ginagamit niya ito para sa kabutihan. Paano natin ito maisasakatuparan? Ngayong PRO-LIFE SUNDAY ay maari nating gawin ang mga sumusunod: una,
pahalaghan natin ang buhay na kaloob sa atin ng Diyos. Alagaan natin ang ating katawan sa paglalayo sa anumang nakasasama dito tulad ng mga bisyo lalong-lalo na ang droga. Sisirain nito hindi lamang ang ating katawan gayundin, maging ang ating pamilya. Pangalawa,
igalang ang buhay ng iba. Ang ikalimang utos ay nagsasabi sa ating masama ang pumatay. Ang paglaganap ng "extra-juducial killing" at napipintong pagsasabatas ng "death penalty" ay malinaw na paglabag sa ikalimang utos ng Diyos. Ang buhay na nagmula sa Diyos ay sagrado, kaya'y kahit gaano man kasama ang isang tao ay dapat nating igalang ito. Dapat nating igalang ang buhay mula sa sinapupunan hanggang sa libingan,
from womb to tomb! At pangatlo ay
ibahagi natin ang buhay na kaloob sa atin. Ito ang ating pagiging ilaw at asin sa ating ating kapwa, kapag ang ating buhay ay nagsisilbing inspirasyon sa iba at nakahihikayat tayo ng mga tao tungo sa kabutihan. Ayon sa ating Santo Papa, ang mas malaking suliraning kinahaharap ng mundo ngayon ay ang "lost of sense of sin" nating mga tao. Dahil sa nawawala na ang pagkamuhi sa kasalanan ay mas nabibigyang daan ang paglaganap ng kasamaan. Kaya't hindi nakapagtataka na tila bagang mas sinasakop ng dilim ang liwanag.
Sa aking palagay, ito ang pinakamalakas na virus na kinakaharap ngayon ng ating mundo. Habang ipinagdarasal natin ang paggaling ng mga bikitma ng nCOV at ang agarang pagpuksa nito, ipagdasal din natin na sana ay mapagaling tayo sa virus na "loss of sense of sin" at manatiling mabubuting Kristiyano at matuwid na mamamayan ng ating mundo. Sa kabila ng paglaganap ng "kultura ng kamatayan" dahil sa "lost of sense of sin" ay sikapain nating mapabilang sa tinaguriang
"Pro-life Generation" na ang layunin ay pahalagahan, igalang at ibahagi ang buhay na kaloob sa atin ng Diyos. Isapuso natin ang kasabihang:
"Our life is gift from God... How we live our life will be our gift to God!"
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento