Alam ng Diyos ang ating kiliti! Kung minsan kikilitiin N'ya tayo sa paraang di natin inaasahan. Ang mga pagninilay dito ay pinamagatan kong "kiliti ng Diyos". Nakakatuwa... nakakatawag pansin... nakapagpapabago ng pag-iisip. Ganyan naman talaga ang kapangyarihan ng Kanyang salita... tatamaan ka! Kung minsan masakit ngunit madaling tanggapin sapagkat may halo namang... kiliti.
Sabado, Mayo 16, 2015
LANGIT NA HANTUNGAN: Reflection for the Solemnity of the Ascension - Year B - May 17, 2015 - YEAR OF THE POOR
Totoo bang may langit? Saan ba ito matatagpuan? Bata pa lang ako ay ito na ang katanungang gumugulo sa isip ko. Ngayong ako'y malaki na at may sapat ng pag-iisip hindi pa rin nagbago ang tanong na ito. Sa tuwing masasaksihan natin ang mga trahedya sa ating paligid tulad ng mga namatay sa sunog sa pagawaan ng tsinelas sa Valenzuela, mga biktima ng lindol sa Nepal, mga Kristiyanong pinatay sa Syria, ay pilit na kumakatok ang katanungan ng katotohanan ng langit. At ang mas malalim na tanong ay may mga tao bang gustong makarating dito? Isang pari ang inis na inis kapag nagmimisa sapagkat laging may matanda
sa kanyang harapan na tinutulugan ang kanyang sermon. Minsan ay naisip
niyang bawian ang matanda at turuan iton ng leksiyon. Habang siya ay
nagsesermon at naghihilik naman ang matanda ay pabulong niyang sinabi
sa mga tao: "Yung nais umakyat sa langit... tumayo ng tahimik." At
tahimik namang nagtayuan ang mga tao maliban kay lola na himbing na
himbing sa pagkakatulog. Pinaupo niyang muli ang mga tao at napakalakas
na sumigaw: "Ang gustong pumunta nang impiyerno... TAYO!!!"
Nagulantang ang matandang natutulog at biglang tumayo at laking hiya niya ng mapansing lahat
ay nakaupo. Ang pari naman ay tuwang-tuwa dahil sa wakas ay nakabawi na
siya. Ngunit nagsalita ang matanda at ang sabi: "Padre, pasensiya na po
kayo at hindi ko ata na naintindihan ang huli ninyong sinabi, pero
nagtataka ako kung bakit dalawa tayong nakatayo, sabay tingin sa pari!
hehehe... Sino nga ba sa atina ang gustong mapunta sa impiyerno? Marahil
ay walang taong matino ang pag-iisip na tatayo. Ang gusto natin ay
umakyat sa langit dahil ito naman talaga ang ating hantungan! Ang sabi
sa lumang katesismo ay "Nabubuhay ang tao upang mahalin ang Diyos dito sa
lupa at makapiling Siya sa langit!" LANGIT ANG ATING HANTUNGAN AT ITO
ANG ATING INAASAHAN! Kaya nga tayo nagpapakahirap na magpakabuti. Bakit
ka pa magdarasal? Bakit ka pa magsisimba? Bakit ka pa susunod sa mga
utos ng Diyos? Bakit ka pa magpapakahirap na gumawa ng mabuti sa kapwa?
Bakit ka pa magpapakabuti bilang isang kristiyano kung wala ka nanmang
inaasahang langit? Langit ang ating gantimpalang inaasahan at ito ang
ipinangako sa atin ni Jesus. Pagkatapos ng kanyang buhay dito sa lupa
Siya ay umakyat sa langit upang ipaghanda tayo ng matitirhan. Kung siya
ang ulo at tayo ang katawan ay nararapat lamang na makapiling natin Siya
sa kalangitan. Ang kapistahan ng Pag-akyat ni Jesus sa langit ay dapat
magbigay sa ating lahat ng pag-asa! 'Wag tayong magsawa sa paggawa ng
mabuti. 'Wag nating kainggitan ang mga taong gumagawa ng masama at
nagpapakasasa sa buhay na ito. Ang kaligayahang dulot ng mundong ito ay
panandalian lamang. Ang kaligayahang naghihintay sa kalangitan ay
magpakailanman. Kaya nga sa susunod na may magsabing: "Ang gustong
pumunta sa langit... tumayo!" 'Wag kang magdalawang isip na tumayo
sapagkat langit ang ating hantungan!
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento