Ang Kuwaresma ay ang apatnapung araw na paghahanda natin para sa pagdiriwang ng Misteryo Paskuwa ni Jesus: ang kanyang paghihirap, pagkamatay at muling pagkabuhay. Ngunit hindi lang ito mga araw ng paghahanda. Ito rin ay mga araw ng pagdidisiplina sa ating sarili sapagkat
"malakas ang ating kalaban". Sa katanuyan ang Kuwaresma ay maaring tawaging "taunang pagsasanay sa pagiging mabuting Kristiyano." Pansinin na sa Panahon ng Kuwaresma tayo ay hinihikayat na magdasal, mag-ayuno at magkawangga. Sinasanay natin ang ating mga sarili sa tatlong gawaing ito upang
mailayo natin ang ating sarili sa kasalanan at nang sa gayon ay mapalapit naman tayo sa Diyos. Hindi ba't ito ang ibig sabihin ng pagiging mabuting Kristiyano? Pagtatakwil sa kasalanan at pagsampalataya sa Diyos na siyang ipinangako natin sa binyag. Ano bang malakas na kalaban ang ating pinaghahandaan? Walang iba kundi ang
TUKSO ng demonyo na mahirap tanggihan kapag ito ay nasa atin ng harapan.
May kuwento na minsan ay may isang lalaki na nagdiriwang ng kanyang kaarawan. Laking gulat niya na pagkagising niya sa umaga ay walang bumati sa kanya. Walang pagbati mula sa kanyang asawa at mga anak. Parang isang ordinaryong umaga lang ang nangyari... abala ang nanay sa paghahanda ng agahan at nagmamadali ang mga anak sa pagpasok sa eskwela. Maging a pagpasok niya sa opisina ay tila walang nakaalala ng kanyang kaarawan. Mula sa security guard hanggang sa kanyang mga kaibigan ay walang bumati sa kanya. Kaya't gayun na lamang ang kanyang pagkalungkot. Mabuti na lang at bago matapos ang araw ay nilapita siya ng kanyang maganang sekretarya at napanghahalinang bumati ng "Happy birthday sir...!" At sinundan pa ng panunuksong "Sir, mamya magcelebrate tayo ng birthday sa apartment ko!" Medyo kinabahan siya ngunit dahil sa sobrang lungkot ay pumayag din s'ya. Pagdating sa apartment ay laking gulat niya sapagkat parang nakahanda na ang lahat. Malamig ang aircon, nakadimlights ang kuwarto, may red wine sa tabi ng sofa. "Sir maghintay ka lang ng kaunti ha? Magpapalit lang ako ng mas kumportableng danit." Lalong kinabhan ang lalaki. Hindi niya alam ang kanyang gagawin. Paglipas ng nga labinlimang minuto biglang bumukas ang mga ilaw at lumiwanag ang paligid. Sabay labas ng mga taong nagtatago at sumigaw ng "HAPPY BIRTHDAY!!!" Naroon pala ang kanyang asawa, mga anak, mga katrabaho at kaibigan. Laking gulat nila ng makita ang lalaki na wala ng suot na pantalon at damit! hehehe... Ang tao talaga, madaling bumigay sa tukso! Likas sa tukso ang lumapit. Lalapit at lalapit ito sa atin hanggang mahalina niya tayo sa paggawa ng kasalanan. Kaya nga't mali ang sinasabi ng kantang "O tukso layuan mo ako!" sapagkat kailanman ay hindi lumalayo ang tukso sa atin. Sa halip tayo ang dapat na lumayo dito! Tama nga ang kasabihang
"Kung ayaw mong SUNDAN ng TUKSO, wag kang UMARTE na parang INTERISADO!" Si Hesus nga na anak na ng Diyos ay nilapitan din ng tukso. Ang malaking pagkakaiba lang ni Hesus sa atin ay alam niya kung paano labanan at pagtagumpayan ang tukso. Dalawang paraan ang ginamit ni Hesus na maari din nating gamitin lalo na ngayong panahon ng Kuwaresma para mapagtagumpayan ang tukso: ang
PANALANGIN at PAG-AAYUNO. Nanatili si Hesus sa ilang upang paghandaan ang nalalapit niyang misyon: Ang pagpapahayag ng Mabuting Balita! Apatnapung araw at gabi ang ginugol niya sa panalangin at pag-aayuno. Ang panunukso ng diablo ay nangyari nung panahong lubhang napakahina na ng katawan ni Hesus. Ngunit sa kahinaan ng kanyang katawan ay naroon naman ang kalakasan ng kanyang espiritu na pinatatag ng panalangin at pag-aayuno. Tayo rin ay pinagsasamantalahan ng diyablo sa mga oras na tayo ay mahina. Ang tanging makapagpapalakas sa atin ay panalangin at pag-aayuno o paggawa ng sakripisyo tulad ng ginawa ni Jesus. Sa apatnapung araw na ito ng paghahanda para sa pagdiriwang ng Kapistahan ng Muling Pagkabuhay ni Hesus ay palalimin natin ang ating buhay panalangin. Ang panalangin ay hindi lamang pakikipag-usap sa Diyos.
Ito rin ay pakikinig sa Kanya. Madalas kapag nagdarasal tayo ay tayo parati ang nagsasalita. Bakit hindi naman nating subukang ang Diyos ang magsasalita sa atin? Magandang ugaliin na sa maraming kaabalahan natin sa buhay ay binibigyan natin Siya ng puwang para mangusap sa atin. Pangalawa ay pag-aayuno na isang paraan ng pagsasakripisyo.
Pag-ibayuhin natin ang paggawa ng sakripisyo upang madisiplina ang katawan. Hindi kinakailangang malaki: simpleng pagbawas sa panonood ng mga bagay na nakapagbibigay sa atin ng kasarapan sa buhay tulad ng pagkain, libangan, hilig o bisyo. Kapag gumagawa tayo ng pag-aayuno o abstinensiya ay
tinatanggihan natin ang kasarapan ng katawan at dahil d'yan ay napapalakas ang ating kaluluwa. Wag na nating hintayin pang kumatok ang tukso sa pintuan ng ating puso, patuluyin at pagkapehin! Huwag natin siyang bigyan ng pagkakataon na aliwin tayo. Sa pamamagitan ng pagsasakripisyo at panalangin ay mapagtatagumpayan natin ang anumang pang-aakit ng tukso! At dahil diyan ay mas madali nating masasamahan si Jesus sa ating paglalakbay sa panahon ng Kuwaresma.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento