Marami sa atin ang nabibilang sa ikalawang uri at tinatawag tayong magpalaganap ng Mabuting Balita ni Kristo sa pamamagitan ng araw-araw na pagsaksi sa ating pananampalataya. At ano ba ang pinakamaliit na institusyon na ating kinabibilangan? Walang iba kundi ang PAMILYA. Ano nga ba ang misyon natin sa pamilya? Ang misyong ito ay nakabatay sa huling habilin ni Jesus sa ating lahat bago niya tayo lisanin: "Magmahalan kayo!" At ano naman ang ugat ng misyon ng pagmamahalan sa loob ng tahanan? Masasagot natin ang mga katanungang ito kung muli nating babalikan ang orihinal na plano ng Diyos sa pagtatatag ng pamilya.
Sa tuwing ako ay nagkakasal ay lagi kong itinatanong sa mga mag-asawa ang dahilan kung bakit nila pinili ang isa't isa? Ang karaniwang sagot na aking natatanggap ay sapagkat "mahal namin ang isa't isa!" Wala naming mali sa kasagutang ito ngunit kung mas malalim nating susuriin ang tanong ay parang may kulang sa mga matatamis na salitang "Dahil mahal ko siya." Ngunit kung ating tatanungin ang maraming mag-asawang matagal ng nagsasama ay sasabihin nilang hindi sapat ang pagmamahal sa isang matibay na relasyon. Ang pag-ibig ay maaring magbago. Ang init ng pagmamahal ay maaring manlamig sa paglipas ng panahon. Ngunit ang katotohanan na forever mananatili ito ay ang paniniwala ng mag-asawa na sila ay itinalaga ng Diyos sa isa't isa! Ito ang plano ng Diyos para sa mag-asawa, na sila ay pag-isahin sa kanilang pagsasama at walang maaaring makapaghiwalay sa pagsasamang ito.
Ito ang sinabi ni Jesus ng tanungin siya kung maaring hiwalayan ng lalaki ang kanyang asawa: "Subalit sa pasimula pa, nang likhain ng Diyos ang sanlibutan: ‘Nilalang niya silang lalaki at babae. Dahil dito’y iiwan ng lalaki ang kanyang ama at ina, at magsasama sila ng kanyang asawa, at sila’y magiging isa.’ Kaya’t hindi na sila dalawa kundi isa." At para tuldukan ang usapin ng paghihiwalay ay nagbigay siya ng paalala sa atin: "Ang pinagsama ng Diyos ay huwag paghiwalayin ng tao.” Kaya nga't matatag ang paninidigan ng Simbahan kapag usapin ng divorce ang pinagtatalunan. Sapagkat ang Kasal o pagtataling-puso ng lalaki at babae ay imbensiyon ng Diyos at hindi ng tao. Walang karapatan ang taong baguhin ang isang sagradong bagay na itinatag ng Diyos. Kaya nga ito ay tinatawag din ng Simbahang sakramento na ibig sabihin ay banal.
Kaya gayon na lamang ang paala-ala ng Simbahan sa mga may nais na pasukin ang Sakramentong ito. Sa panahon na lahat ay minamadali ay pinapaalalahanan tayong gamitin ang isip talino at oras sa pagpapasiya. Dapat kilalaning mabuti ng magkasintahan ang isa't isa. At para naman sa mga nagsasama nang kasal, laging sanang pakaisipin ng mag-asawa na kung ang Diyos ang nagbuklod sa kanila, ay hindi sila pababayaan ng Diyos sa mga problemang kanilang kinakaharap. Kaya nga't napakahalga ang pagtitiwala sa Diyos na nagbuklod sa kanila. Ang problema ay kapag nakalimot na ang mag-asawa sa Diyos at hindi na sila nagdarasal ng magkasama. Ang sabi nga ng isang nabasa kong quote ay: "The couple that prays together stays together!" Maganda sigurong tanungin ng mga mag-asawa kung ang Diyos ba ay kasama pa nila sa kanilang pagsasama? Tanggapin natin ang masakit na katotohanan na marami sa mga mag-asawa ngayon ay hindi na nagdarasal o nagsisimba ng sabay! At nawala na rin sa kanilang pag-iisip ang Diyos na nagbuklod sa kanila.
Ipagdasal natin ang Pamilyang Pilipino upang mapanumbalik ang kanilang pananampalataya sa Diyos. Ang Oktubre rin ay ang buwan ng Santo Rosaryo at ngayong buwan ng Santo Rosaryo ay magandang simulan muli ng mga miyembro ng pamilya ang pagdarasal ng sama-sama. Ang paalala ng Rosary Family Crusade ay "The family that prays together... pero hindi lang stays together! Mas malalim pa ang mangyayari... they will love each other!
Sa pagtatapos ng Panahon ng Paglikha, ipinapaalala sa atin na ang muling pagtatatag ng mundong ating tahanan ay nakasalalay sa pagakakaisa ng pamilya. Ang "Laudato Si Family" ay naglalayong ipabatid sa pamilya na mayroon silang pananagutan sa pangangalaga at pagpapayaman ng handog ng Diyos na kalikasan. Sa pamamagitan ng isang simpleng pamumuhay na nilalaman ng prinsipyong "less is more" ay maari nilang makamit ang kaligayahang kanilang minimithi. Ang kaligayahan ng pamilya ay nakasalalay hindi lamang sa kung ano ang mayroon tayo kundi ang pagpapahalaga sa maliilit na mayroon tayo at tamang paggamit nito. Ito ang paalala ni Pope Francis: "Christian spirituality proposes a growth marked by moderation and to be happy with little. It is a return to that simplicity which allows us to stop and appreciate the small things, to be grateful for the opportunities which life affords us, to be spiritually detached from what we possess, and not to succumb to sadness for what we lack." (Laudato Si #222) Nawa ay makamit ng bawat pamilyang Kristiyano ang kaligayahan at pagkakaisa sa pamamagitan ng isang simpleng pamumuhay na nakasentro sa Diyos. Isang pamilyang matatawag na "Laudato Si Family!"
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento