Reflection: Solemnity of Mary, Mother of God - January 1, 2009 : NEW YEAR'S RESOLUTION

Bagong taon na naman! Bagong buhay... Bagong pag-asa! May New Year's Resolution ka na ba? Sabi ng isang text na natanggap ko: Ito ang mga New Year's Resolutions ko: 1. Di na ko mangangako, PROMISE! 2. Di na ko mag-iingles, NEVER AGAIN! 3. Di na ako magsusugal. PUSTAHAN TAYO! 4. At di na ko magsasalita ng tapos. PERIOD. hehehe... parang sinasabi n'yang para saan pa ang New Year's Resolution, eh sa simula pa lang di mo na kayang tuparin ito? Kung sabagay, marami sa atin ang parating sumusubok na gumawa ng new year's resolutions pero tumatagal ba? Marami sa atin ay "ningas kugon" o kaya naman ay parang "kuwitis" ang pangako... hanggang simula lang! Pagkalipas ng ilang araw, balik uli sa dati! Kaya nga ang marami ay di na elib sa paggawa ng NYR o New Year's Resolution. Tama? Mali!!! Hindi ko sinasang-ayunan ang ganitong pag-iisip. Sapagkat parang sinasabi mo na rin na di mo kayang baguhin ang iyong sarili! Minsan may isang tatay na gumawa ng NYR na uuwi na siya ng maaga pagkatapos ng trabaho. Nung dati kasi ay inaabot siya ng hatinggabi dahil sa kanyang "extra-curricular activities!" Laging gulat ng asawa niya nang sa simula ay umuuwi na siya ng maaga. Kaya't panay ang pasasalamat ang namumutawi sa kanyang bibig: "Glory be to the Father and to the Son and to the Holy Spirit!" Kaya lang habang tumatagal ay bumabalik na naman ang masamang ugali ng asawa at ang maagang pag-uwi ay inuumaga na naman. Kaya't minsang dumating ng umaga si mister ay binulyawan niya ito: "Walanghiya ka! ... as it was in the beginning ka na naman! Animal!!!" Saan ba nakasasalalay ang isang tunay na pagbabago? Ang Kapistahan ngayong unang araw ng taon ay may sinasabi sa atin. Kapistahan ngayon ni Maria, Ina ng Diyos. Kung mayroon mang pinakadakilang katangian si Maria ay walang iba kundi ang kanyang malakas na pananampalataya! At ito ang maari nating hingin kay sa ating Mahal na Ina... ang isang malakas na pananampalataya na kaya nating baguhin ang ating sarili. Totoo, ito ay isang "grasya" na tanging Diyos lang ang maaring magkaloob. Ngunit hindi niya ito ibibigay sa atin kung hindi natin hihingiin at hindi natin pagsusumikapang isabuhay. Manalig ka na kaya mong ihinto ang bisyo mo! Manalig ka na kaya mong maging ulirang asawa! Manalig ka na kaya mong maging mabuti at masunuring anak. Manalig ka na kaya mong magsikap sa pag-aaral! Manalig ka na sa tulong ng Diyos ay kaya mong baguhin ang takbo ng buhay mo... Katulad ni Maria, umasa tayo sa Kanya pero gawin natin ang kalooban Niya. May kasabihan tayo... "nasa Diyos ang awa, nasa tao ang gawa!"

Reflection: Feast of the Holy Family - December 28, 2008 : SUSMARYOSEP!

"SUSMARYOSEP!" Kalimitan nating naririnig at ginagamit ang mga katagang ito kapag tayo ay nagugulat. Alam ba ninyong ito ay hango sa tatlong banal na pangalan nina JeSUS MARia at JOSEPH? Kaya nga kung minsan nakakalungkot na nawawalan na ng tamang paggalang ang paggamit ng salitang ito. Minsan sa isang religion class ay nagtuturo ang isang madre: "Mga bata, alam ba ninyong tayong lahat ay nilikha ng Diyos? Galing tayo sa Kanya!" Sagot ang isang batang pangit, "Sister, ang sabi po ng nanay ko ay galing daw tayo sa unggoy!" "Iho", sagot ni sis, "hindi natin pinag-uusapan ang pamilya mo dito!" Papayag ka bang ang pamilya mo ay galing sa unggoy? Pero ito ang nangyayari ngayon... "INUUNGGOY" ang pamilya! Hindi na nabibigyan ng sapat na respeto ang karapatan nito. Sa ngalan ng pagtataguyod ng kalusugan, o pagpaplano ng pamilya ay matalinong naitataguyod ang unti-unting pagsira sa kabanalan ng buhay at pamilya! Kalimitang binubunton ang sisi sa lumolobong populasyon, mga sakit na dulot ng hindi safe na sex, kahirapan ng buhay... ngunit kung atin lamang susuriing malalim ay hindi ito ang ugat ng mga problema. Ito ay mga epekto lamang ng hindi paggalang sa "buhay" na kaloob ng Diyos sa atin. Tandaan natin na ang pamilya ay binubuo ng mga tao na kawangis ng Diyos. Ang paglapastangan sa karapatan at dignidad ng bawat tao ay paglapastangan sa kabanalan ng pamilya! Ipanalangin natin na sana ay mapanatili ang kabanalan ng bawat pamilya. Sana ay maitaguyod ng mga mambabatas ang tunay na paggalang sa kanilang karapatan. Ang Banal na Pamilya nina Jesus, Maria at Jose ay dapat laging magpaalala sa atin na sa kabila ng kahirapan sa buhay, sa kabila ng maraming pagsubok na hinaharap ang pamilyang Pilipino ay dapat manatili itong nakasentro sa Diyos. Hindi perpekto ang Banal na Pamilya ngunit dahil sa narooon si Jesus, ang Emmanuel... ang DIYOS NA SUMASAATIN ay doon ito patungo! Tanging ang pamilyang pinaghaharian ni Kristo ang matatawag nating BANAL NA PAMILYA!

Reflection: Solemnity of Christmas - December 25, 2009 - ANG BELEN SA PUSO MO!

Alam n'yo ba na sa America ay di puwede ang Belen? Wala kasing WISE MEN doon! Sa Japan na napakayaman ay di rin puwede ang Belen! Bakit? Kasi walang POOR SHEPHERDS! Sa Amsterdam na kilala bilang 'prostitution capital' ay wala ring Belen! Kasi walang VIRGIN! Pero sa PILIPINAS... puwedeng-puwede ang Belen! Bakit??? Kasi... maraming HAYOP! hahaha! Marami mang "hayop" na maituturing sa atin, una na d'yan ang mga naglipanang mga buwaya mula kalsada hanggang kongreso, ay tuloy pa rin ang Pasko sa atin! Puwedeng puwede pa rin ang Belen at dapat talagang magkaroon ng Belen! Ito na lang kasi ang nakikita kong kasagutan sa naparaming "masasama at mababangis" na hayop sa ating lipunan. Dapat ibalik ang BELEN.. dapat ibalik si KRISTO sa ating Pasko. Maraming mahihirap sa 'ting paligid sapagkat pinaghaharian pa rin tayo ng ating pagiging makasarili! Sariling interes, sariling pagpapakayaman, sariling kapakanan ang inuuna. Wala tayong pinagkaiba sa mga hayop sa kagubatan... survival of the fittest! Kaya nga marami ang nagugutom, walang matirhan, walang makain sapagkat wala ring nagbabahagi, walang gustong magbigay. Marami rin sa atin ang hindi ang hindi WISE sa buhay! Kulang sa pananaw sa buhay. Gusto lang ay ang pangkasalukuyang kaligayahan. Hindi iniisip ang masamang epekto ng maling desisyon sa buhay. Hindi taglay ang pag-iisip ni Kristo! Kaya nariyan na ang mga ilan na pera ang inuuna bago ang pamilya, handang isakripisyo ang katotohanan sa ngalan ng pakikisama, nagpapakasasa sa pita ng laman sa kadahilanan ng pansariling kaligayahan, nagpapakalunod sa bisyo sa ngalan ng kalayaan! Marami sa atin ang hindi POOR kasi nga nga naman sa kabila ng kahirapan ay maka-materyal pa rin ang uri ng ating pamumuhay at napapabayaan natin ang kaligtasan ng ating kaluluwa. Marami sa atin ang hindi VIRGIN sapagkat balot pa rin ng karumihan ang ating pag-iisip na pinalalala ng kultura ng kahalayan na hayag-hayagan kung i-promote ng mass media. Kailan kaya natin maibabalik si Kristo sa ating mga puso? Ayusin muna natin ang "belen sa ating mga puso." Ipaghanda natin si Jesus ng matitirhan. Linisin natin ang lahat ng masasamang pag-uugali. Tanggalin ang nagiging mga sagabal sa pagdiriwang ng isang MAPAYAPANG PASKO! Handa na ba ang Belen sa puso mo? Sa Paskong ito, isa lang ang dalangin ko... nawa'y maisilang si Jesus sa puso ng bawat tao... ISANG MAKAHULUGANG PASKO SA INYONG LAHAT!

Reflection: 9th Day of Christmas Novena - December 24, 2008 - ANG AMOY NG PASKO!

Ang simoy ng Pasko’y dama ko na! Sa katunayan maamoy mo na malapit na ito. May nagtext sa akin tungkol sa iba’t ibang uri ng amoy: "The essence of smell in life: lotion for the babies, cologne for the twenties, Eau d Toilet for the thirties, perfume for the fourties, Efficacent Oil for the fifties, bawang at luya for the sixties, insenso for the seventies and above! Anuman ang amoy mo... iisa lang ang amoy ng Pasko! Ano ba ang naamoy mo sa paligid mo? Hindi ba't bakas ang kaligayahan sa mukha ng bawat isa? Maglakad ka sa mall, makikita mo na nakangiti ang mga tao na parang marami silang pera! Pagmasdan mo ang mga ninong at ninang na hirap pagkasyahin ang budget sa dami ng kanilang inaanak ay nakangiti pa rin. Ano ba ang nagbibigay ng tunay na kaligayahan sa atin sa araw ng Pasko? Ang awit ni Zacharias ay awit ng masayang papuri sa Panginoon. Bakas kay Zacharias ang kaligayahan sapagkat gumawa ang Panginoon ng kahanga-hangang bagay sa kanilang mag-asawa. Nilangap ng Panginoon ang kanilang abang kalagayan at pinagkalooban sila ng anak. Ngunit higit ang kanyang kaligayahan sapagkat dumarating na ang kaliwanagan sa mundong balot ng kadiliman... darating na ang Anak ng Kataas-asan! Lubos ang kanyang kagalakan sapagkat ang Diyos ay naging tapat sa kanyang pangakong kaligtasan. Pinahahalagahan ko ba ang katapatang ito ng Diyos? Nagiging tapat din ba ako sa aking pakikipagtipan sa Kanya lalo na sa pagtupad ng aking mga pangako sa binyag? Marami sa atin ang nagsakripisyo nitong siyam na araw. Maagang gumigising sa umaga o kaya naman ay late ng kumain sa gabi. Ngunit para saan ba ang mga pagsasakripisyong ito kung patuloy pa rin tayo sa pagsuway sa kalooban ng Diyos? Para saan pa ang pagpupuyat kung di naman tayo nagiging tapat sa ating mga pangako sa Kanya? Ang tunay na kaligayahan ng Pasko ay nasa katapatan ng ating pagsunod sa Diyos! At ang katapatang ito ay ipinapakita araw-araw sa ating pagsusumikap na magpakabuti, pagiging tapat sa trabaho, pag-unawa sa mga taong mahirap pakisamahan, pagpapatawad sa pagkakamali ng iba, pagtulong sa mga dukha... Dito natin maaamoy ang tunay na simoy ng Pasko!

Reflection: 8th Day of Christmas Novena - December 23, 2008 - GOD IS GOOD.. ALL THE TIME!

Isa sa nakakatuwang bahagi ng binyag ay ang pagsasabi ng pangalan ng batang bibinyagan. Doon ka kasi makakarinig ng iba-t ibang uri ng pangalan. Ngunit kung minsan dapat ay nag-iingat tayo sa pagbibigay ng pangalan. Nauuso kasi ngayon ang pagdudugtong ng pangalan ng tatay at nanay. Halimbawa: Jomar, kasi ang tatay ay Jose at nanay naman ay Maria. Ok lang naman kung ganito ngunit minsan kasi ay may nagpabinyag na ang pangalan ng bata ay hango sa pinagdugtong na pangalan ng mga magulang. Ang pangalan ng tatay: Conrado, ang nanay naman ay Dominga. Ang pangalan ng bata: CONDOM! Hehehe... Alam mo ba ang kahulugan ng pangalan mo? Sabi nila ay may kahulugan daw ang ating mga pangalan. Sa katunayan may isang pari kami, na pumanaw na, na binibigyan ng kahulugan ang aming pangalan ayon sa pagkakasunod-sundo ng mga letra nito. Hindi ko alam kong totoo... kasi masyado ng worldy o secular ang mga pangalan ngayon. Hindi tulad ng dati, kinukuha pa sa kalendaryo ang pangalang ibinibigay sa bata ayon sa Patron o santong ipinagdiriwang sa araw ng kanyang kapanganakan. Kung ang pangalan mo ay may pagkaluma ang dating halimbawa ay "Candelario" o "Immaculada" ay wag ka ng mabigla... kabilang ka sa mga pangalang sinauna! Sa Bibliya ay iba ang ibig sabihin ng pangalan. Laging kakambal nito ang misyon na iniaatang sa isang tao. Halimbawa ay "Abraham" na ang ibig sabihin ay ama ng maraming lahi. "Pedro" na ang ibig sabihin ay bato. At "Juan" na ang ibig sabihin ay "God is gracious!" ... mabait ang Diyos! Ito ang ipinangalan nina Zacarias at Elizabeth sa kanilang anak sapagkat nagpakita ng kabaitan ang Diyos sa kanila ng biniyayaan sila ng anak sa kabila ng kanilang katandaan. Mabait ang Diyos sapagkat naging tapat Siya sa Kanyang pangakong kaligtasan sa tao. Kung ang Diyos ay nagpakita ng kabaitan sa atin...dapat tayo rin sa Kanya. Maging "mabait" tayo sa Diyos. Mabait sa pagtupad sa Kanyang mga utos. Huwag tayong magsawa sa Kanyang kabaitan sapagkat kailanman, sa kabila ng ating pakasuwail na anak, ang Diyos ay patuloy pa ring mabait sa atin. "Good is good... all the time!"

Reflection: 7th Day of Christmas Novena - December 22, 2008 - THANKS-GIVING

Sa ingles ang salitang pasasalamat ay "thanksgiving". Kung susuriin natin ay may dalawang salita: hindi lang "thanks"... meron din dapat na "giving". Ito ang kalimitang nakakaligtaan natin, na ang tunay na pasasalamat ay mayroong "pagbibigay". Meron kang ibibigay sa sarili mo bilang pagpapakaita ng iyong pasasalamat. Ganito ang ginawa ni Ana sa unang pagbasa. Ibinigay niya si Samuel sa Panginoon pagkatapos na ipagkaloob ito sa kanya. Hindi madali ang mawalan ng anak lalo pa't siya'y hiningi niya sa Panginoon. Ito rin ang ginawa ni Maria... ibinigay niya ang kanyang buong sarili at itinalaga ito sa Panginoon pagkatapos niyang tanggapin ang alok na maging ina ng Diyos. Kaya nga't isang awit ng papuri ang namutawi sa kanyang bibig sapagkat gumawa sa kanya ang Panginoon ng mga dakilang bagay. Sana ito rin ang taglayin natin bilang Kristiyano. Isang pusong puno ng pasasalamat ngunit pasasalamat na mayroong ibibigay... ang pagtatalaga ng ating sarili sa Diyos. Hindi ito madali sapagkat nangangahulugan ito ng paglimot sa ating sarili. Handa ka ang maglaan ng oras mo para sa iba tulad ng ginawa ni Maria ng malaman niyang nasa kabuwanan ang kanyang pinsang si Isabel? Handa ka bang maglaan ng kakayahan at talento upang tumulong sa mga nangangailangan? Handa ka bang magbahagi ng iyong ”kayamanan” sa mga taong kapos at nangangailangan? Hindi ganoon kadali ang magbigay ngunit dito nasusukat ang ating pagiging ”anak ng Diyos”. Totoo na mahirap matularan ang katapatan ni Maria ngunit hindi ito dahilan upang hindi magbigay ng ating sarili sa Diyos at sa iba... Ihandog natin sa Kanya ang ating kahinaan at karupukan bilang tao at Siya na ang bahala sa atin...

Reflection: 4th Sunday of Advent - December 22, 2008 - MARY CHRISTMAS !

Ilang tulog na lang ay Pasko na! Nasindihan na natin ang ikaapat na kandila ng Adbiyento. Maraming mga tao ngayon ang nasa "panic mode" na at siguradong punong-puno na naman ang mga department stores at supermarket para sa huling sandali ng pamimili. Naitanong ko tuloy sa aking sarili kung alam ba natin ang ating pinaghahandaan? Takbo tayo ng takbo, ikot tayo ng ikot, abalang-abala tayo sa maraming bagay... ngunit para saan? Bakit nga ba may Pasko? Hindi natin matatagpuan ang kasagutan sa ating pag-unawa bilang mga tao. Ang kasagutan ay maibibigay lamang ng Diyos. May isang kuwento tungkol sa isang "bridge-master". Ang kanyang trabaho ay itaas at ibaba ang tulay tuwing daraan ang tren. Mayroon siyang isang anak na lubos niyang minamahal na aliw na aliw na pinapanood ang mga tren na dumaraan sa tulay. Minsang nagkaroon ng pagkakamali, may dumarating na tren at nakataas pa ang tulay. Hindi ito napansin ng kanyang tatay kaya't tumakbo ang bata upang ibaba ang tulay sa pamamagitan ng isang "control lever" na matatagpuan sa may ibaba ng tulay. Nadulas ang bata at naipit sa tulay. Doon siya nakita ng tatay at laking pagkagulat nito ng makita ang tren na paparating mula control tower. Sa mga sandaling iyon, kailangan niya ang magdesisyon... hayaang nakataas ang tulay at masawi ang mga taong nasa loob ng tren, o ibaba ito at hayaang mamatay ang kanyang anak! Ano kaya ang ang kanyang desisyon? Abangan sa susunod na kabanata... hehe. Masakit mang tanggapin ngunit ang naging desiyon n'ya ay ibaba ang tulay! Bakit tayo may pagdiriwang ng Pasko? Sapagkat mayroong Diyos na nagsakripisyo ng Kanyang Anak upang tayo ay maligtas! Ang pagkakatawang-tao ng Diyos ay isang malaking sakripisyo para sa ating kaligtasan. Anong sakripisyo na ba ang nagawa ko bilang aking tugon sa kagandahang loob ng Diyos? Si Maria ay nagpakita ng malaking sakripisyo nang tumugon siya sa paanyaya ng anghel na maging ina ng Diyos. “Ako’y alipin ng Panginoon. Mangyari sa akin ang iyong sinabi.” Kaya ko rin bang isakripisyo ang aking kalooban sa kalooban ng Diyos tulad ni Maria? Kung minsan masyadong mataas ang ating "pride"; ayaw nating magpakumbaba, ayaw nating magpatawad, ayaw nating magpatalo... Ang Pasko ay nagpapahiwatig sa atin ng pagpapakumbaba at pagsunod sa kalooban ng Diyos. Sana, sa ating abalang paghahanda sa pagdiriwang ng Pasko ay hindi natin makalimutan ang malaking sakripisyo ng Diyos at ang pagsunod na ginawa ng Mahal na Birhen. "MARY Christmas!"

Reflection: 5th Day of Christmas Novena - December 20, 2008 - SUNDIN ANG LOOB MO!

Limang araw na lang... Pasko na! Nadarama mo na ba ang sakripisyo ng Simbang Gabi? Puyat... pagod... gutom... Kakayanin mo pa ba ang natitirang mga araw? Konting tiis na lang... malapit na! Kahit sa ating liturhiya ngayon sa Misa ay madarama natin ang papalapit na pagdiriwang ng Pasko. Sa katanuyan ang tawag sa Misa natin ngayon ay "Misa Aurea" o Golden Mass, sapagkat ginugunita natin sa pagbasa ang Pagbati ng Anghel sa Mahal na Birhen o ang pagsisimula ng buhay ni Jesus. Ang plano ng Diyos ay naisakatuparan dahil sa kababang-loob at kagandahang loob ng isang simpleng babae sa Nazareth... ang Mahal na Birheng Maria! Sinurpresa ng Panginoon si Maria sa paanyayang maging Ina ng Diyos. Ang Diyos... nanira na naman ng plano ng isang tao! Kakaiba talaga Siya! Ngunit para sa Mahal na Birhen, ang plano ng Diyos ay kanya na ring plano. Sa kanyang kababang-loob ay nakita niya ang kanyang abang kalagayan at sino sya upang hindi sumunod sa kalooban ng Diyos? Ganoon din ba tayo sa harapan ng Panginoon? Kung minsan ay nauunahan tayo ng ating "pride" at hindi na maka-eksena ang Diyos sa ating buhay. Hindi na "sundin ang loob Mo" ang ating dasal kundi "sundin ang loob ko..." Simulan na nating maghari ang Diyos sa ating buhay. Katulad ni Maria sabihin natin: : "Ako'y alipin ng Panginoon, maganap nawa sa akin ayon sa wika mo..."

Reflection: 4th Day of Christmas Novena - December 19, 2008 - MILAGRO O MISTERYO?

Ano ang kaibahan ng "misteryo" sa "milagro"? Siret? Ang babaeng 18 years old pag nabuntis... misteryo! Pag 80 years old... milagro! hehehe... Ito ang nangyari kay Elizabeth na asawa ni Zacarias...isang milagro! Totoo, ang Diyos ay gumawa ng milagro sa kapwa matandang mag-asawang ito upang ipakita ang kanyang kabutihan at kadakilaan. Nakakalungkot lang nga at hindi agad naniwala si Zacarias at dahil doon siya ay napipi... hanggang sa araw na ipanganak si Juan. Kakaiba sa inasal ni Jose nung ang anghel ng Diyos ay magpakita sa kanyang panaginip. Siya ay naniwala! Kalimitan ay mahirap espelingin ang Diyos. Mahilig siyang magbigay ng surpresa sa atin! Kung minsan ang surpresa Niya ay maganda! Nakatutuwa tulad ng pagkapanalo sa lotto, pagkapromote sa trabaho, pagpasa sa board exam at marami pang iba. Kalimitan… pangit! Nasunugan ng bahay, nalugi sa negosyo, bumagsak sa exam, nagkaroon ng cancer, namatayan ng mahal sa buhay… Sa mga pagkakataong hindi maganda ang kanyang sorpresa ay madali tayong umangal at magreklamo. Tandaan natin ang pahayag sa Book of Psalms: "Your thoughts are not My thoughts... nor your ways My ways." Kung minsan ang dapat lang nating gawin ay magtiwala sa Kanya. Kung minsan ang kanyang pagtanggi sa ating mga kahilingan ay pangsang-ayon. Kung minsan ang kanyang ”hindi” ay ”oo”. Kung pangit man ang pagkasurpresa Niya sa ’yo ay marahil mayroon siyang mas mabuting nais ipahiwatig para sa iyong kabutihan. Kailan ka ba huling sinurpresa ng Diyos sa buhay mo? Manalig ka... maaring gumawa ng milagro ang Diyos sa iyo... sa kanya... walang imposible!

Reflection: 3rd Day of Christmas Novena - December 18, 2008 - KAPAMILYA NI KRISTO

Naniniwala ka ba sa panaginip? Ang sabi ng matatanda, kabaliktaran daw ang panaginip. Sa ibang tao naman ang panaginip ay masamang pangitain na posibleng mangyari sa hinaharap. Pero para sa iba ito ay nangangahulugan ng suwerte… may katumbas na numero na puwedeng tayaan sa huweteng o lotto! hehe... Anuman ang sabihin nila tungkol sa panaginip, sa Ebanghelyo ngayon ito ay ginamit ng Diyos upang ipaalam kay Jose ang tunay na pangyayari tungkol kay Maria na binabalak niyang hiwalayan ng tahimik sapagkat naratnan niya itong nagdadalan-tao. Mabuting tao si Jose, sabi nga ng Bibliya "He was a just man!" Isang mataas na papuri na maaring tanggapin ng isang lalaking Hudyo. Ayaw niyang mapahiya at mapahamak si Maria. Ayaw nyang magfile ng demanda! Ayaw niyang pahiyain ang kanyang asawa. Sapagkat alam niyang kamatayan ang katumbas nito ayon sa kanilang batas. Nakita ng Diyos ang kabutihan ni Jose kaya't binigyan niya nito ng mas mabigat na responsibilidad: Ang maging ama-amahan ni Jesus. Hindi nabigo ang Diyos kay Jose. Tinanggap niya ng bukal sa loob ang bagong plano ng Diyos. Ganito rin ba ang aking reaksiyon kapag hindi nangyari ang gusto ko? May mga taong ok sa Diyos dahil ok ang takbo ng kanilang buhay, naaayon sa kanilang plano! Ngunit pag nag-iba na ang ihip ng hangin at hindi na ayon sa kanilang gusto ang nangyayari ay mabilis na sinisisi ang Diyos at nagtatampo sa Kanya. Natanggal sa trabaho, iniwan ng asawa, binasted ng kasintahan, pinagalitan ng magulang, inaway ng kapatid, at maraming pang mga hindi magandang pangyayari sa buhay ang tila hindi naayon sa ating gusto na isang mapayapa at masaganang buhay. May plano ang Diyos para sa atin... ang ating dapat gawin... sundin ang Kanyang plano at siguradong di tayo magkakamali! ”Sundin ang loob Mo, dito sa lupa para ng sa langit.” Mayroon tayong Pasko sapagkat may mga taong nagsakrispisyo ng kanilang buhay sa pagsunod sa kalooban ng Diyos.

Reflection: 2nd Day of Christmas Novena - December 17, 2008 - KAPAMILYA NI KRISTO (Reposted & Revised)

Kapag binabasa ko sa Simbang Gabi ang talaan ng angkan ni Jesus (Genealogy of Jesus) ay sabik akong pagmasdan ang reaksyon ng mga taong nagsisimba. May inaantok, mayroong nakatulala, may nakikipagdaldalan sa katabi, at may ilan na lumalabas muna ng simbahan upang humithit ng sigarilyo. Iba’t iba ang reaksyon! Sa haba nga naman ng binasa at panay mga pangalang "out-of-this-world" ang kanilang narinig ay asahan mo na marinig sa kanila ang "Haaay... natapos din!" kapag nakarating na sa linya ni Jose na asawa ni Maria. hehehe... Di ko kayo masisisi! Ano nga ba ang koneksyon ng pagkarami-rami at pagkahaba-habang mga pangalang iyon sa buhay ko? Ngunit kung titingnan natin ay mahalaga ang bahaging ito ng Banal na Kasulatan kaya isinama ito ni Mateo sa pagsisimula ng kanyang Ebanghelyo. Ito ang nagpapatunay na si Jesus ay totoong nabuhay sa mundo natin sapagkat mayroon siyang talaan ng kanyang mga naging ninuno. Tunay na ang Diyos ay naging tao at nakipamuhay sa atin. Naging "kapamilya" natin Siya sa laki ng Kanyang pagmamahal sa ating mga tao. Paano ko pinahahalagahan ang pagiging kabilang sa pamilya ng Diyos? Proud ba ako na ako ay kapamilya ni Krito? Ikinahihiya ko ba ang aking pananampalataya? Simpleng pag-aantanda ng krus bago kumain s Jolibee o Mcdonalds, o kaya naman ay kapag nakasakay sa jeep at napadaan ka ng Simbahan ay isang maliit na bagay ngunit nagpapakita ng ating pagpapahalaga sa ating pananampalataya. Siyempre, mas mabuti kung nagbibigay saksi tayo nito sa ating mga kasama sa trabaho sa pamamagitan ng pagiging tapat sa ating tungkulin. At kung kaya nating manghikayat ng isang kasamang nakakalimot na sa Diyos o nagdududa sa kanyang pagmamahal ay mas higit na mabuti. Maraming paraan upang ipakita nag pagiging kapamilyang-Kristiyano. Ang tanong lang nman ay… kapamilya ba ako ni Kristo?

Reflection: 1st Day of Christmas Novena - December 16, 2008 - MISA DE GALLO ! (Reposted)

Misa de Gallo na naman! Mag-uusukan na naman ang putobumbong at bibingka sa labas ng Simbahan. Makikita na naman natin ang naggagaraang jackets at sweaters na marahil ay sinusuot lang sa ganitong uri ng panahon (kahit na mainit! hehehe). Maririnig na naman natin ang mga Christmas Carols sa loob ng Simbahan... malapit na talaga ang Pasko! Sakripisyong malaki ito para sa mga gigising ng maaga! Sakripisyo rin para sa mga dadalo sa misa ng gabi... sapagkat mamimiss nila ang mga telenovela at tele-fantasyang kanilang sinusundan sa TV! Ito naman talaga ang kakaiba sa Simbang gabi... malaki ang sakripisyo! At tama lang sapagkat malaki rin ang sakripisyong inialay ng Diyos para atin... ang Kanyang bugtong na Anak! Ito ang sinasabi ni Jesus sa Ebanghelyo para sa unang araw ng Simbang Gabi: na Siya ang tunay na isinugo ng Ama! "The works that I perform testify on my behalf that the Father has sent me..." Malinaw ang mensahe sa unang araw pa lamang ng ating siyam na araw ng Simbang Gabi: Manalig tayo sa patotoo ni Jesus! Na Siya ang isinugong Mesiyas! Sana hindi lang mauwi sa ritwal na pagdiriwang ang darating pang mga araw ng Simbang Gabi. Sana hindi lang pakitang-tao ang ating pagsisimba. Sana hindi lang upang ibida ang ating kasuotan. Sana hindi lang upang makasabay ang ating "crush" sa simbahan... Sana... sapagkat nananalig tayong tunay sa bugtong na Anak ng Diyos na isinugo ng Ama sa atin dahil sa laki ng kanyang pagmamahal sa tao....

Reflection: Third Sunday of Advent Year B - December 14, 2008 : GO AND MULTIPLY!

Sabi sa isang text: "Modern thinkers and theologians now think Adam and Eve were Filipinos. Why? Because they had no house, job, nothing decent to wear, no rice, and they are still happy! They go and multiply!" Totoo nga naman na tayong mga Pilipino ay likas na masayahing mga tao sa kabila ng maraming kahirapan sa buhay. Nakukuha pa rin natin na palaging ngumiti! Subukan mong mamasyal sa anumang Mall at makikita mong masasaya ang mga tao. Parang marami silang pera! Wala namang masama sa pagiging masaya. Sa katunayan, ang puso ng tao ay ginawa ng Diyos para matuwa, para maging maligaya! Kaya nga siguro ang bawat isa sa atin ay patuloy na naghahanap ng kaligayahan sa buhay. Nakalulungkot lang na marami ang hindi nakakatagpo ng tunay na daan tungo sa kaligayahan. Kalimitan, ang inaakala nating makapagpapaligaya sa atin ay siya pa ngang nakapagbibigay sa atin ng kalungkutan. Paano ba makakamit ang tunay na kaligayahan? Ang ikatlong Linggo ng Adbiyento ay may ipinapahiwatig sa atin. Ang tawag sa linggong ito ay "Gaudete Sunday" o Linggo ng Kagalakan. Sinasabi sa atin nito na ang Adbiyento ay hindi dapat malungkot na panahon ng paghihintay. Masaya tayo sa ating paghihintay sapagkat ang darating ay ang Panginoon na tapat sa kanyang pangako! Kaya nga't ang sabi ni San Pablo ay: "Magalak kayong lagi, maging matiyaga sa panalangin at ipagpasalamat ang lahat ng pangyayari!" Tanging ang pusong mapagpasalamat ang makararanas ng kagalakan. Masaya ka ba sa mga biyayang ipinagkaloob sa iyo ng Diyos? Huwag nating tingnan ang wala o ang kulang sa atin. Marami tayong dapat na ipagpasalamat: Unang-una ay ang ating buhay, pamilya, mga anak, mga kaibigan, trabaho, etc... Minsan ay may batang iyak ng iyak dahil ayaw siyang bilhan ng sapatos ng kanyang nanay. Hanggang marinig niya ang malakas na halakhak ng isang kapwa batang naglalaro sa kalsada. Nang dungawin niya ito mula sa bintana ay tumambad sa kanya ang isang batang may saklay at putol ang paa! At naisip niya na siya na kumpleto ang paa ay nagmamaktol dahil lamang sa hindi siya maibili ng sapatos ng kanyang ina. Sana ay ganun din tayo. Sana maisip natin na ang tunay na kaligayahan ngayong Pasko ay wala sa mga bagay na panadaliang nakapagpapasaya sa atin. Kaya nga ang paalala pa rin ni Juan Bautista sa atin ay: "Tuwirin ninyo ang daraanan ng Panginoon!" Tuwirin natin ang ating liko-likong buhay dala ng pagiging materyalismo at makasarili. Maging mapagbigay tayo sa iba ngayong Pasko lalo na sa mga higit na nangangailangan. Dito nakasalalay ang kaligayahan natin sa darating na Pasko. Salat man tayo sa buhay: no house, job, nothing decent to wear, no rice, and yet we are still happy! Because we go and multiply!" Yes, we go and multiply good works and spread the true Spirit of Christmas that is... the joy springing from our hearts!

Reflection: Immaculate Conception - Dec. 8, 2008 : SA LAKAS NG DIYOS... POSIBLE! (Reposted)

Minsang pumasyal ako sa Bicol at pinuntahan ko ang matayog at magandang Mayon volcano. Swerte ako at maganda ang panahon. Maaliwalas ang kalangitan kitang-kita ang "perfect cone" ng bulkan. Ang sabi ng ilang tagaroon: "May paniniwala na tanging ang mga birhen lang ang nakakakita ng perfect cone ng bulkan." Nang sumunod na araw ay naroroon uli ako at napansin kong may grupo ng mga madreng tinatanaw ang bulkan at ang sabi nila: "Ay sayang! Maulap di natin makita ang perfect cone ng bulkang Mayon!" hehehe! Uso pa ba ang pagiging birhen ngayon? Sa ibang progresibong pag-iisip ay makaluma na ang kahinhinan at kalinisan. Ngunit ang kapistahang ipinagdiriwang ngayon ay nagsasabing posible pa rin ang kalinisan! May ilan pa ring nalilito sa kapistahang ito: ang "Immaculate Coneception". Akala ng iba, ito ay ang mahimalang paglilihi ni Maria kay Jesus o ang tinatawag nating "virgin birth" ni Jesus. Sino ba talaga ang ipinaglihi? Si Jesus o si Maria? Ang Immaculate Conception ay ang "kalinis-linisang paglilihi kay Maria" na pinaniniwalaan nating totoo bilang mga Kristiyano. Paano nangyari na ang isang tao ay ipinaglihing walang kasalanan gayung lahat ng taong isinisilang sa mundo ay nababahiran ng "original sin?" Marahil imposible para sa ating mga tao, ngunit hindi sa Diyos! Kung hihiramin ko ang slogan ng Globe telecom: "Sa lakas ng Diyos... POSIBLE!" Isang natatanging pribelihiyo ang ibinigay ng Diyos kay Maria na ipinaglihi siyang walang kasalanang mana sapagkat siya ang magdadala sa Anak ng Diyos sa kanyang sinapupunan. Hindi ata tama ang maglagay ng maputing bigas sa maruming kaldero! Dapat malinis muna ang paglalagyan! Ang sinapupunan ng Mahal na Birhen ay ihinihanda na ng Diyos sapul pa nung ipaglihi siya ng kanyang mga magulang. At ang kalinisang ito ay kanyang pinanatili! Kaya nga ang tawag natin din sa kanya ay "Ever-virgin!" Isang magandang paalala sa ating lahat. Marahil ay hindi natin mapapantayan ang kalinisan ng Mahal na Birhen. Ngunit inaanyayahan tayong mabuhay ng may malinis na puso! Nakakalungkot sapagkat kalat na sa mundo ang kalaswaan at sinisira ang murang pag-iisip ng ating mga kabataan. Hingin natin na sana ay protektahan ng Mahal na Birhen ang bawat isa sa atin. Wag tayong mawalan ng pag-asa sapagkat kaya din nating maging malinis tulad niya. Tandaan natin... "Sa lakas ng Diyos... POSIBLE!"

Reflection: Second Sunday of Advent Year B - December 7, 2008 : PRO CHA-CHA TAYO!

Umiinit na naman ang usapin ng "cha-cha." Ngayong nalalapit na naman ang 2010 elections marami na namang personal na interes ang isinusulong sa ngalan ng pag-unlad at paglago ng ekonomiya. Tama bang mag cha-cha? Iba-iba ang opinyon ng mga tao dito depende sa kanilang panininidigan at prinsipyong pinanghahawakan. Ngunit kung ako ang tatanungin PRO CHA-CHA ako! Pero hindi cha-cha for charter change kundi CHA-CHA for CHARACTER CHANGE! Sapagkat kung titingnan natin ang ugat ng problema sa ating lipunan ay matutukoy natin ang ating pagiging makasarili! Tunay nga naman... the root of all sins is selfishness! May mga tao kasing ang iniisip lang ang personal na interes at ikabubuti. Bahala na kung makasagasa ng iba! Bahala na kung makasakit! Bahala na kung matatapakan ang karapatan ng iba! Akmang-akma ang Ebanghelyo natin ngayon sa usaping pagbabago. Ang tunay na "cha-cha" ay ipinahayag noong panahon pa lamang ng mga propeta. Sa bibig ni Propeta Isaias: "Ihanda ninyo ang daraanan ng Panginoon, tuwirin ninyo ang kanyang mga landas!" At anung uring paghahanda? Tambakan natin ang mga lambak ng ating pagkukulang. Patagin natin ang mga bundok ng ating kayabangan. Ituwid natin ang liku-likong daan ng ating pandaraya! Sa wika ni San Juan Bautista: “Pagsisihan ninyo’t talikdan ang inyong mga kasalanan, at pabinyag kayo upang kayo’y patawarin ng Diyos.” Ang binyag na tinutukoy dito ay binyag na tanda ng pagsisisi at pagbabalik-loob. Ano na ba ang paghahandang nagawa ko para sa Pasko? Baka naman nakatali pa rin ako sa mga panlabas na alalahanin? Dekorasyon, aguinaldo, noche-buena, bagong damit... etc. Mahalaga ang lahat ng mga ito ngunit may mas mahalaga pa sa kanila. Bakit di mo kaya naman pagtuunan ng pansin ang espirituwal mong kapakanan? Bakit di mo subukang gumawa ng magandang kumpisal bago mag Pasko? Bakit di ka magpakita ng pagkakawanggawa sa mga taong nangangailangan? Bakit di mo subukang magpatawad sa mga taong nakagawa sa iyo ng masama? Bakit di mo subukang kausapin ang mga taong iyong kinaiinisan? Ito ang tunay CHA-CHA... pagbabago ng sarili! Sabayan mo ang indak ng Kapaskuhan! Subukan mong magcha-cha at makikita mong magiging masaya at makahulugan ang iyong Pasko!