Sabado, Hunyo 13, 2009

Reflection: KAPISTAHAN NG KABANAL-BANALANG KATAWAN AT DUGO NG PANGINOON - June 14, 2009 - YOU ARE WHAT YOU EAT! (Revised)

Ang sarap talagang kumain! Lalo na kapag "eat all you can!" Pero ang ipinagtataka ko ay bakit hindi ako makuntento sa aking kinakain? Parang kulang pa... parang laging bitin! Kaya nga marami sa atin ay kain ng kain hanggang wala tayong kamalay-malay na dumodoble na ang ating leeg, lumalapad na ang ating braso, kumakapal na ang ating bilbil! hehehe... May pilisopiyang pinanghahawakan ang ganitong mga tao: "If you eat you'll die. If you don't eat you'll die. You will die just the same. So why not eat and die!" Pansinin mo ang iyong pagkain. May nangyayari bang kakaiba bukod sa pinabibigat nito ang iyong timbang? Baka naman nguya ka lang ng nguya at lunok ng lunok na wala kang pakialam sa ginagawa ng pagkain sa 'yo? Merong nangyayari na hindi natin namamalayan... nagiging kabahagi ng ating katawan ang ating kinakain. We become what we eat...! Kaya nga ingat...! Kapag puro baboy ang kinakain mo e magmumukha ka ring baboy! Kapag kambing naman ay malamang maging amoy kambing ka! Kapag puro junk foods naman ay magiging junk din ang katawan mo... You become what you eat! Ngayon ko naintindihan kung bakit inalay ni Hesus ang kanyang sarili sa atin upang ating maging pagkain... gusto niyang maging katulad Niya tayo! In the Eucharist... we become like Christ!... Nagiging katulad natin S'ya! Ganito ba talaga ang nangyayari pagkatapos nating magkomunyon? Nagiging katulad ba ni Kristo ang ating pag-iisip? Ang ating pananalita? Ang ating pagkilos? Kaya naman pala kahit "eat all you can" ang ating pagtanggap ng Komunyon ay parang no effect sa atin ay sapagkat hindi natin ipinapakitang nagiging katulad Niya tayo. Sana pagtinanggap natin Siya sa Banal na Komunyon ay maging mas maunawain tayo. Maging mas mapagpatawad, mapag-aruga, magpagpakumbaba... Become what you eat... become like Christ!

Walang komento: