KATAPATAN SA PLANO NG DIYOS: Reflection for the 4th Sunday of Advent - 3rd Day of Christmas Novena - Year A - December 18, 2022 - CHRISTMAS SEASON

Naniniwala ka ba sa panaginip?  May mga nagsasabing totoo ang panaginip at maaring mangyari sa ating buhay.  Sa iba naman ito ay kabaliktaran ng mangyayari.  Totoo nga kaya ang panaginip?  Dapat ba nating paniwalaan ito?  

May kuwento ng isang batang laging nananaginip at nagkakatotoo ang kanyang mga panaginip sa loob lamang ng dalawampu't apat na oras pagkatapos niyang magising. Alam ito ng kanyang mga magulang at sa kanilang palagay ay isa itong "extraordinary gift" sa kanilang anak.  Minsan nanaginip ang bata at sumisigaw ng "Lolo... lolo...."  Narinig ito ng kanyang ama kaya't natakot sya sa maaring mangyari.  Kinabukasan ay nakatanggap sila ng tawag sa telepono... patay na si Lolo.  Pagkatapos ng isang linggo ay muling nanaginip ang bata at sumigaw uli: "Lola... lola!"  Kinabukasan ay muli silang nakatanggap ng tawag na pumanaw na ang kanilang lola.  Wala pang isang linggo ay muling nanaginip ang bata: "Daddy! Daddy!"  Kinilabutan ang tatay!  Kinabukasan ay kabadong-kabado siya sa puwedeng mangyari sa kanya.  Ngunit lumipas ang dalawampu't apat na oras ay wala namang nangyari sa kanya kaya't masaya niya itong ibinalita sa kanyang misis!  "Dear, magsaya tayo! Wag kang malungkot! Buhay pa ako!"  Ngunti malungkot na sinabi ng babae na: "Mahal, namatay ang driver natin kagabi! Wala na tayong driver!"  

O di ba? Kung minsan ay totoo ang panaginip.  Ito ang nangyari kay Jose ng managinip siya isang gabi pagkatapos niyang magdesisyon na hiwalayan ng tahimik si Maria sapagkat nagdadalantao na ito ng kanyang naratnan.  Ano ang kanyang gagawin? Sapagkat isa s'yang taong matuwid ay ayaw niyang ipahiya at ipahamak si Maria kayat nagdesisyon na lang na iwanan niya ito ng tahimik.  Ang parusa kasi sa babeng nahuling nakikiapid ay kamatayan!  Katulad ng sino mang lalaki, si Jose ay may pangarap sa buhay. Pangarap niya marahil ang magtayo ng pamilya. Isa siyang taong matuwid at alam ang kanyang gusto sa buhay. Nakita ng Diyos ang kabutihan ng puso ni Jose kaya't binigyan niya ito ng mas mabigat na responsibilidad: Ang maging ama-amahan ni Jesus at tagapag-alaga ng mag-ina!  Hindi nabigo ang Diyos kay Jose. Tinanggap niya ng bukal sa loob ang bagong plano ng Diyos. 

Ganito rin ba ang aking reaksiyon kapag hindi nangyayari ang gusto ko? May plano ang Diyos sa atin na kung minsan ay taliwas sa ating gustong mangyari.  Maraming pagsubok tayo sa buhay na hinaharap at kalimitan ay hindi ito naayon sa ating plano. Bumagsak ka sa board exam, nawalan ka ng trabaho, nasunugan ka ng bahay, namatayan ka ng mahal sa buhay ay mga halimbawa ng kakaibang plano ng Diyos na totoong mahirap unawain at tanggapin.  Mas madali ang magduda at mag-alinlangan... Pero katulad ni San Jose ay tinatawagan tayong manalig sa Diyos at sumunod. Ito ang sukatan ng tunay na pananampalataya. Tandaan mo, ang Diyos ay lubos na nagtitiwala sa iyo tulad ng pagtitiwalang ipinamalas Niya kay Jose.  "Believe in  God who believes in you!"  

Tatlong tulog na lang at Pasko na!  Sa katunayan ay nasindihan na ang pang-apat na kandila sa ating Korona ng Adbiyento.  Tunay ngang malapit na ang Pasko at nararapat lang na maging "Merry" ang ating "Christmas!"  May dahilan upang tayo ay magsaya sapagkat una ay tinanggap natin noong unang Pasko ang pinakamahalagang "regalo"  na walang iba kundi si Jesus mismo, ang Diyos na sumasaatin. Pangalawa, ang dala ni Jesus sa kanyang muling pagdating sa wakas ng panahon ay "kaligtasan" para sa mga nanatiling tapat sa kanya kaya't may dahilan kung bakit dapat tayong magsaya.  

Habang hinihintay natin ang pagdating na ito "sa wakas ng panahon" ay tinatawagan tayong tanggapin siya sa araw-araw na pagdating niya sa ating puso.  Kung paanong naging tapat ang Diyos sa tao ay gayundin naman, inaasahan niya ang ating matiyagang katapatan laong-lalo na sa mga pagkakataong hindi nasusunod ang mga plano natin.  Gayahin natin si San Jose na nanatiling tapat sa Diyos sa kabila ng maraming katanungan sa mga mahiwagang pangyayari ng kanyang buhay. Tunay nga na ang  Pasko ay pagdiriwang ng katapatan ng Diyos sa tao at ang sagot na katapatan ng tao sa Diyos.  Ngunit hindi ito mangyayari kung hindi bukas ang ating puso sa pagtanggap sa kalooban at plano ng Diyos sa ating buhay.  

GAUDETE! : Reflection for 3rd Sunday of Advent - Year A - December 11, 2022 - SEASON FOF ADVENT

Sinindihan na natin ang pangatlong kandila ng ating Korona ng Adbiyento.  Kung inyong napansin kulay "pink" ang ating sinindihan at hindi ang "violet"  Ang kulay lila o violet ay simbolo ng pagsisisi at pagbabalik-loob na siyang diwa ng adbiyento.  Bakit pink ang ating sinindihan kung gayon?  Ang Adbiyento ay nangangahuugan ng pagdating ng Panginoon sa ating piling.  At dahil diyan tayo ay naghihintay.  Ngunit ito ay paghihintay na hindi tulad ng isang taong bibitayin na nasa death row... Nakakatakot na paghihintay! Hindi rin ito paghihintay na tulad ng isang taong tumaya sa lotto na walang kasiguruhan kung siya ba ay mananalo o hindi... nakakakabang paghihintay!  

Ang Adbiyento ay hindi nakakatakot at walang kasiguruhang paghihintay.  Bagkus ito ay masayang paghihintay sapagkat ang darating ay ang Panginoon at ang kanyang dala-dala ay kaligtasan! Kaya nga't may kasamang saya at galak ang ating paghihintay sa Panginoong darating at ito ang isinasagisag ng kulay pink na kandila sa ating Korona ng Adbiyento.  Ang kaligtasang dala ng Panginoon ang siyang nagbibigay sa atin ng kasiyahan at kagalakan.  

Katulad ng mga unang Kristiyano, ang dinarasal natin ay "MARANATHA!" Halina Jesus sa aming piling! May galak nating kinasasabikan ang muling pagdating ng Panginoon.  Ang kagalakang ito ay ang ipinahayag ni Propeta Isaias: "Ang mga bulag ay makakikita, at makaririnig ang mga bingi... paghaharian sila ng kalgayahan.  Lungkot at dalamhati ay mapapalitan ng tuwa at galak magpakailanman."  Ito rin ang tandang ibinigay ni Jesus sa mga alagad ni Juan Bautista ng suguin sila upang itanong kung sya na nga ba ang hinihintay nilang Mesiyas. Ang pagdating ni Jesus ay nagbigay ng kagalakan sa mga taong nasa laylayan ng lipunan.  

Ngunit hindi lahat ay magsasaya sa kanyang pagdating sapagkat may mga taong mag-aalinlangan sa kanya katulad ng pag-aalinlangan nila kay Juan bilang propetang isinugo ng Diyos.  Ang mga taong ito ay ang mga hindi makatanggap sa tunay na kahulugan ng kanyang pagliligtas,  tulad ng mga Hudyo na hindi matanggap si Jesus sapagkat isang "materyal na Mesiyas" ang kanilang inaasahan.  Tayo rin bilang mga Kristiyano ay maaring matulad sa kanila kapag ang ating pinahahalagahan ay ang ating "materyal na kaligtasan!" 

Makikita natin ito sa ating paghahanda sa pagdiriwang ng Pasko.  Ano ba ang higit na mahalaga sa atin? Kalimitan ay nauuwi lamang sa panlabas ang ating paghahanda.  Totoong masaya ang Paskong punong-puno ng dekorasyon, pagkain, alak, regalo at mga panlabas na pagpapakita ng ating kasiyahan.  Ngunit wag sana nating kaligtaan na walang saysay ang lahat ng ito kung makakalimutan natin ang tunay na diwa ng ating paghahanda at kung sino ang ating pinaghahandaan.  

Isa sa mga kinagigiliwan kong gawin ngayon ang ang manood ng maraming Chistmas movie sa Netflix.  Ngunit napansin ko na halos lahat ng palabas ay tungkol sa makamundong kasiyahang dala ng Pasko at hindi man lamang nababanggit ang pagsilang ni Kristo.   Marami ang mga kuwentong may kinalaman sa pag-ibig at kung paanong ang Pasko ay naging dahilan ng pagpapanauli ng kanilang nawalang kaligayahan.  Wala naman masama sa ganitong mga sanaysay ngunit lumilikha ito ng mababaw na pag-intindi sa tunay na kahulugan ng Kapaskuhan.  Parang patagong tinatanggal si Kristo sa Pasko.  Katulad ng isang karatulang nakita ko na ganito ang sinasabi: "Who needs Christ during Christmas? Nobody!"  Wala itong pinagkaiba na pagtanggal ng pangalang Kristo sa pangalan natin Kristiyano. Kapag tinanggal natin si Kristo sa Pasko ay magiging ganito dapat ang batian natin: "Merry Mas!"  Parang tanga lang di ba? Kaya nga ang iba ang ipinapalit na pagbati na lang ay "Happy Holidays!"  Pilit ng iniiwasan ang pagbanggit ng salitang Christmas dahil hindi naman sila naniniwala kay Kristo.   

Labing tatlong tulog na lang at Pasko na! Si Jesus ay patuloy na kumakataok sa pintuan ng ating puso.  Kaya nga ang panawagan ng Adbiyento ay tuloy-tuloy na pagbabago ng isip ng puso at ng uri ng ating pamumuhay!  Ito ang paghahandang may ginagawa na tinutukoy sa sulat ni Santiago Apostol, isang matiyagang paghahanda tulad ng isang magsasakang hinihintay ng buong tiyaga ang "mahalagang bunga ng kanyang bukirin."  "Kaya nga't magtiyaga kayo. mga kapatid, hanggang sa pagdating ng Panginoon..."  

Ang pangatlong kandila ang ating sinindihan ngayon. May isa pang sisindihan sa isang linggo.  Ito ay magandang paalala sa atin na nagbibigay pa ang Diyos ng huling pagkakataon upang suriin natin ang ating sarili kung hindi pa natin ito nagagawa.  May panahon pang magbago.  May pag-asa pang naghihintay sa atin upang magbalik-loob!  Maaari pa nating ibalik ang tunay na nagbibigay kaligayahan sa Pasko.  Let us keep Christ in Christmas!  

ANG PINTUAN NG ATING PUSO: Reflection for 2nd Sunday of Advent Year A - December 4, 2022 - SEASON OF ADVENT

Ang literal na ibig sabihin ng Adbiyento ay "pagdating".  Dahil may darating nararapat lang na tayo ay maghintay at maghanda.  Kaya nga ito rin ay nangangahulugan ng "paghahanda".  Sino ang pinaghahandaan natin sa panahon ng Adbiyento?  Walang iba kundi si Jesus.  Si Jesus ay matagal ng dumating.  Ito ay ginugunita natin taon-taon sa pagdiriwang ng kapaskuhan na kung saan ay binibigayan nating parangal ang kanyang pagkakatawang-tao.  Dahil dito ang Adbiyento ay paghahanda sa pagdiriwang ng Pasko.  Ngunit si Jesus ay nangako rin ng kanyang muling pagbabalik na kung saan ay dadalhin niya tayo sa buhay na walang hanggan at ito rin ay dapat nating paghandaan.  Kaya nga't ang Adbiyento rin ay paghahanda sa kanyang muling pagbabalik.  Sa gitna ng kanyang unang pagdating at huling pagdating ay may tinatawag tayong MAHIWAGANG PAGDATING.  Kailan at saan ito nangyayari?  

May kuwento ng isang sikat na pintor na gumawa ng isang obra.  Ang kanyang painting ay hango sa Aklat ng Pahayag na kung saan ay makikita si Jesus na kumakatok sa isang pintuan.  Napakagaling ng kanyang pagkakaguhit.  Nakakamangha sapagkat parang naririnig mo ang dahan-dahang pagkatok ni Jesus sa pinto.  Ngunit may isang batang pumuna sa kanyang obra. "Mamang pintor.... bakit walang door knob ang pintuan? "  Napangiti ang pintor at sinabing "Sinadya ko yan! Sapagkat, kakaiba ang pintuang ito.  Ang door knob ay wala sa labas kundi nasa loob!"  "Meganun?" laking pagtataka ng bata.  "Ano ang tawag sa pintuan iyan?" Sumagot ang pintor: "Ang tawag diyan iho ay ang pintuan ng puso ng tao!  Ang Diyos patuloy na kumakatok sa puso natin ngunit tayo lang ang puwedeng magbukas at magpatuloy sa kanya.  Ang door knob ng puso natin ay nabubuksan lamang sa loob kung gugustuhin natin."  

Ito rin ang ipinapahayag ni Juan Bautista sa kanyang pangangaral. Kinakatok niya ang puso ng mga Hudyo na pagsisihan nila at talikdan ang kanilang mga kasalanan at ihanda nila ng tuwid na daraanan ang Panginoon.  Ito ang isinisigaw ni Juan Baustista sa ilang: "Pagsisihan ninyo't talikdan ang inyong mga kasalanan, sapagkat malapit nang maghari ang Diyos !"  Ito'y pagsasakatuparan sa matagal ng ipinangaral ni Propeta Isaias: "Ito ang sabi ng isang sumisigaw sa ilang: 'Ihanda ninyo ang daraanan ng Panginoon. Tuwirin ninyo ang kanyang mga landas!' "  

Wag sana tayong padala sa malaking kasinungalingang ibinubulong sa atin ng demonyo na mahaba pa ang ating buhay... na marami pa tayong oras! Mas mabuti na lagi tayong handa. Baka bukas hindi na tayo magising. Baka yung kinain natin ay huling hapunan na. Walang makapagsasabi. Ngunit 'wag sanang takot ang mgtulak sa atin sa pagbabalik- loob. Tandaan natin, ayaw ng Diyos na katakutan natin Siya... ang nais Niya ay atin Siyang mahalin! Tatalikuran ko ang aking masamang pag-uugali dahil mahal ko ang Diyos. Mabubuhay ako ng mabuti dahil mahal ko Siya!  Ito ang pagbabagong-loob na kinalulugdan N'ya.  

Ito ang pagkatok ng Diyos sa ating mga puso. Kaya ang Adbiyento ngayon ay nagkaroon ng pangatlong pakahulugan:  Ito ay ang agarang pagtugon sa pagtawag ng Diyos na magbalik-loob at magbagong buhay.  Ang pagbabagong ito ay isang METANOIA.  Ibig sabihin, ito ay tuloy-tuloy na pagbabago ng isip, ng puso at ng uri ng ating pamumuhay!  Ang pagtuwid ng landas ay nangangahulugan ng pagsasaayos ng ating luma at magulong pamumuhay.  Ito ay pagtanggal ng ating masamang pag-uugali at pagpupuno ng ating pagkukulang sa ating kapwa.  Ang metanoia ay nangangahulugan ng bagong pag-uugali!  

Si Jesus ay araw-araw na kumakatok sa ating puso. Ang "pagkatok"ng Diyos ay dumarating sa mga sandaling hindi natin inaasahan at sa mga taong hindi natin inaakala kaya't lagi dapat tayong handa.  Maaari Siyang dumating sa pagkatao ng isang kaibigan o kaaway.  Maari siyang dumating sa mga mahihirap at nangangailangan.  Maari siyang dumating sa tinig ng mga taong kulang sa pag-aaruga at napapabayaan. 

Ang araw na ito ay National Aids Sunday at Catholic Handicapped Day.  Habang isinasama natin sa ating mga panalangin ang mga may sakit na AIDS at ang mga may kapansanan, tayo nawa ay tumugon sa panawagan ng Simbahan at ng lipunan para sugpuin ang pagkalat ng sakit na AIDS. Maging bukas nawa ang pintuan ng ating puso sa pagtanggap sa kanila.  Tandaan natin na si Jesus ay mahiwagang dumarating sa mga kapatid nating nangangailangan ng pagkalinga.  Maging aktibo rin tayo sa mga adhikain ng ating Simbahan para sa kapakanan ng mga may kapansanan.

Si Jesus ay kumakatok ngayon sa ating puso... pagbubuksan mo ba siya?  Ito ang panawagan ng ikalawang Linggo ng  Adbiyento: Paghandaan natin ang daraanan ng Panginon! Pagbuksan natin siya at huwag saraduhan ang pintuan ng ating puso.