May joke sa isang text: A woman gave birth to an ugly child. She said: "What a lovely and beautiful child... He's a treasure!" The husband said: "Yeah... let's bury him!" hehehe... Hindi siguro ito totoo sa ating kultura. Tayong mga Pilipino ay likas na mapagmahal sa mga bata. Magaang ang ating loob sa kanila. Kaya nga't hindi nakakagulat na isa tayo sa bansang napakarami ang populasyon. Mas maraming anak... mas masaya! Bahala na kung papaano sila papakainin at bubuhayin! Kaya siguro malapit sa ating puso ang Kapistahan ng Sto. Nino. Sa mukha ng maraming bata ay nakikita natin ang mukha ng batang Hesus! Makahulugan ang mga salitang binitawan ni Hesus sa Ebanghelyo. Hindi siya nagbibiro ng sabihin niyang: "Hanggang hindi kayo natutulad sa mga bata, hindi kayo makapapasok sa kaharian ng langit." (Mt. 18:10) Hindi niya nais na mag-isip bata tayo. Bagkus nais niyang maisabuhay natin ang natatanging katangian ng isang bata: Una, ang kababang-loob. Hindi ugali ng mga bata ang magpasikat. Ang matatanda pa nga kung minsan ang natutulak sa batang maging makapal ang mukha! At ikawala, ang katangiang magtiwala. Panatag ang kalooban ng isang bata sapagkat alam n'yang hindi siya iiwan ng kanyang magulang. Sa kapistahang ito ng Sto. Nino ay isabuhay natin ang dalawang katangiang ito: maglingkod sa ating kapwa ng may pagpapakumbaba at magtiwala sa Diyos lamang at hindi sa kapangyarihang ibinibigay ng mundo. Kung isasapuso natin ito makikita natin na ang kaharian ng Diyos ay hindi pala mahirap marating. Kaya nga sa tuwing mamasdam natin ang mukha ng isang bata ay lagi nating isaisip na sila ay "kayamanan" sa ating harapan. Na kahit bata sila ay may mahalaga silang itinuturo sa atin kung papaano mabuhay na isang tunay na Kristiyano at alagad ni Kristo. Kung sabagay, sa mga pananalita ng ating Panginoong Jesus... "sa mga kataulad kanila naghahari ang Diyos!"
Biyernes, Enero 13, 2012
KABATAAN... KAYAMANAN: Refelction for the Feast of Sto. Nino Year B - January 15, 2012
May joke sa isang text: A woman gave birth to an ugly child. She said: "What a lovely and beautiful child... He's a treasure!" The husband said: "Yeah... let's bury him!" hehehe... Hindi siguro ito totoo sa ating kultura. Tayong mga Pilipino ay likas na mapagmahal sa mga bata. Magaang ang ating loob sa kanila. Kaya nga't hindi nakakagulat na isa tayo sa bansang napakarami ang populasyon. Mas maraming anak... mas masaya! Bahala na kung papaano sila papakainin at bubuhayin! Kaya siguro malapit sa ating puso ang Kapistahan ng Sto. Nino. Sa mukha ng maraming bata ay nakikita natin ang mukha ng batang Hesus! Makahulugan ang mga salitang binitawan ni Hesus sa Ebanghelyo. Hindi siya nagbibiro ng sabihin niyang: "Hanggang hindi kayo natutulad sa mga bata, hindi kayo makapapasok sa kaharian ng langit." (Mt. 18:10) Hindi niya nais na mag-isip bata tayo. Bagkus nais niyang maisabuhay natin ang natatanging katangian ng isang bata: Una, ang kababang-loob. Hindi ugali ng mga bata ang magpasikat. Ang matatanda pa nga kung minsan ang natutulak sa batang maging makapal ang mukha! At ikawala, ang katangiang magtiwala. Panatag ang kalooban ng isang bata sapagkat alam n'yang hindi siya iiwan ng kanyang magulang. Sa kapistahang ito ng Sto. Nino ay isabuhay natin ang dalawang katangiang ito: maglingkod sa ating kapwa ng may pagpapakumbaba at magtiwala sa Diyos lamang at hindi sa kapangyarihang ibinibigay ng mundo. Kung isasapuso natin ito makikita natin na ang kaharian ng Diyos ay hindi pala mahirap marating. Kaya nga sa tuwing mamasdam natin ang mukha ng isang bata ay lagi nating isaisip na sila ay "kayamanan" sa ating harapan. Na kahit bata sila ay may mahalaga silang itinuturo sa atin kung papaano mabuhay na isang tunay na Kristiyano at alagad ni Kristo. Kung sabagay, sa mga pananalita ng ating Panginoong Jesus... "sa mga kataulad kanila naghahari ang Diyos!"
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento