Naniniwala ka ba sa multo? Kung ako ang tatanungin ay hindi ako
naniniwala sapagkat hindi pa ako nakakikita at sana ay wag na silang
magparamdam pa dahil takot ako sa kanila! At sino nga ba ang hindi? Kagagaling ko lang sa Spiritual Retreat na kung saan ay laging akong kinakabahan sa tuwing pumupunta ako sa lugar na iyon. Paano ba naman ay sinasabing may nagpaparamdam sa mga kuwarto ng Retreat House na tinutuluyan namin. Tinanong ko yung kwartong kung saan may nagpaparamdam... 1206 daw! Tiningnan ko naman ang susi ng akong kuwarto... 1212! Limang kuwarto lang ang pagitan sa tinutuluyan ko, kaya naman ilang araw akong natutulog na bukas ang ilaw at bukas ang aking mga mata. Mabuti na lang walang bumisita! Kahit ang mga alagad ay nakaramdam din ng pagkatakot sa inaaakala nilang multo. Si Hesus, hindi lang nagparamdam pero nagpakita pa
sa kanyang mga alagad. Normal lang na matakot ang mga alagad. Baka nga
naman multo ang kanilang nakikita at nagpaparamdam lang sa kanila. Saksi
silang lahat sa pagkamatay ni Jesus. Kitang-kita nila ang kanyang
paghihirap sa krus! Sila ba ay namamalikmata lamang o isang multo ang
nagpakita sa kanila? Ngunit nais ni Jesus na itama ang kanilang maling
haka-haka. Ipinakita niya ang kanyang katawan at mga kamay at nagpakuha
siya ng makakain sapagkat ang multo ay wala namang katawan kaya't
imposibleng kumain. Nais Niyang maniwala sila na Siya ay muling nabuhay! May mga "multo" rin tayong kinakaharap sa ating buhay. Ang tawag ko d'yan sa ay "ghosts of the pasts". Kung minsan ay may mga pangyayari sa atin sa nakaraan na hanggang ngayon ay hinahayaan nating multuthin tayo sa kasalukuyan. Minsan ay may mga sugat na kung tutuusin ay magaling na naman ngunit ang peklat ay nagbibigay pa rin ng kirot sapagkat hindi natin tanggap na naghilom na ito. Sabi nila "forgive and forget". Hindi totoo yun! Kailanman ay hindi tayo maaaring makalimot sapagkat mayroon tayong pag-iisip na laging bumabalik-balkik sa mga masasakit na ala-ala ng nakaraan. Marahil mas tamang sabihing "Forgive then remember... with healed memories! Wala ng sugat! Magaling na! Ang peklat ay kabahagi na ng nakaraan. Wag nating hayaang multuhin pa rin tayo nito. Dapat ay matuto tayong mag "let go and let God!" Hayaan nating ang Diyos na magtrabaho sa atin. Lagi nating sundin ang kalooban ng Diyos at ang lahat ay maaayon sa Kanyang kalooban. May mga sandali sa ating buhay na kailangan talaga nating dumaan sa paghihirap at pagdurusa. Ito ang nilinaw ni Jesus sa kanyang mga alagad, na ang "Anak ng Diyos ay dapat magbata ng hirap, mamatay, ngunit pagkatapos ng tatlong araw ay muling mabubuhay!" Sa ating buhay, kinakailangan din nating maramdaman ang "pagkamatay" kung nais nating madama ang biyaya ng "Muling Pagkabuhay!" Ang pagbati ni Jesus ay sapat na upang panatagin ang ating mga takot at pangamba. "Peace be with you!" Ang kapayapaang hatid ni Kristo ang magbibigay sa atin ng lakas ng loob at pag-asa upang mapagtagumpayan ang mga "ghosts of the past" sa ating buhay. Hayaan nating hilumin nito ang takot sa ating mga puso. Ang kapayapaan ni Kristo ay nangangahulugan ng pakikipagkasundo sa Diyos, sa ating kapwa, sa ating sarili at sa mga pangyayari sa ating buhay. Sumainyo ang kapayapaan ni Kristo! Nais Niya ring ituwid ang kanilang maling pag-aakala tungkol sa
Mesiyas, na ang lahat ng nangyari ay naaayon sa plano ng Diyos maging
ang kanyang paghihirap at kamatayan. Kung minsan, ang hirap tanggapin ng
Kanyang plano lalo na't kung iba sa ating nais. Kapag hindi nasunod ang
gusto natin para tayong batang nagmamaktol, nagtatampo at nagagalit!
Sabi ng isang katagang nakita ko sa retreat house: "RELAX... GOD IS
IN-CHARGE!" Tama nga naman, kung naniniwala tayo na buhay si Hesus ay
wala dapat tayong katakutan! Siya ang dapat na magdikta sa ating buhay
at hindi ang multo ng ating lumang sarili. Mas angkop na simbolo ng
pag-ibig ang KRUS kaysa PUSO. Sapagkat ang puso ay maaring huminto sa
pagtibok, samantalang ang namatay sa krus ay patuloy na nagmamamahal!
Patuloy sapagkat Siya ay buhay at hindi patay. Ang Kanyang muling
pagkabuhay ay pagpaparamdam ng Kanyang pagmamahal sa atin! Aleluya!
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento